O Salto medra contigo
Galiza precisa máis que nunca un xornalismo libre que estea financiado polas maiorías sociais

Levamos 15 longos anos de gobernos conservadores e unha axenda neoliberal atroz, e va continuar polo menos catro anos máis con maioría. A Galiza que vivimos hoxe é unha sociedade moito máis hostil para as maiorías sociais que a de 2009, cando comezou esta deriva. En catro lexislaturas, a tesoira do moderado e bo xestor e o seu sucesor foron crebando os piares básicos sobre os que sustenta unha sociedade. Neste tempo, un xornal como O Salto revélase máis necesario que nunca.

Quixeron segregarnos e limitar o acceso á educación a mínimos históricos. Para iso, pecharon 145 centros de ensino público, a maior parte, escolas e institutos; autorizaron a creación da primeira universidade privada de Galiza, promovida polo banco que xurdiu da desastrosa fusión das caixas galegas que se levou 9.000 millóns de euros de diñeiro público que nunca recuperaremos; eliminaron a gratuidade dos libros de texto no ensino obrigatorio, malia que agora fagan a promesa de recuperala; e co mal chamado decreto do plurilingüísimo, eliminaron a prioridade da nosa lingua nas aulas, fraguando o seu primeiro retroceso legal na historia da autonomía.

Pecharon centros de saúde, hospitais e camas, mentres enfrontamos as maiores listas de espera médicas do Estado

Quixeron desesperarnos ante unha sanidade que esmorece e que pon en risco as nosas vidas. Pecharon cinco centros médicos e 13 hospitais favorecendo a creación do primeiro hospital de xestión privada, o Álvaro Cunqueiro, cuxos déficits seguiremos a pagar durante décadas; reduciron case o 15% de camas dispoñibles; cederon a maior parte da xestión das residencias de maiores a empresas privadas; conxelaron a contratación de persoal médico en Atención Primaria; e ante as inconmensurables listas de espera para os centros de saúde e para as cirurxías, conseguiron que a sanidade privada siga avanzando para quen poda pagala ou para quen desesperadamente gaste os seus aforros en salvar a vida.

Loitan por manter viva ENCE, por reabrir vellas minas e son responsables das maiores fracturas sociais e medioambientais pola implantación descontrolada da enerxía eólica

Quixeron espoliar os nosos recursos naturais para regalarllos ás multinacionais que son as principais responsables da crise climática que todas padecemos. Autorizaron a reactivación das minas de San Finx e de Penouta que envelenan as nosas augas; foron cómplices na intimidación do activismo ecoloxista que as enfronta; produciron algunhas das maiores fracturas sociais e fendas medioambientais cunha implantación descontrolada da enerxía eólica que arrasa espazos de alto valor ecolóxico, especies en perigo de extinción e ameaza a cada vez menor actividade vital no mundo rural; pleiteraon para conseguir manter a fábrica de celulosa de ENCE na ría de Pontevedra; e o máis recente: trataron de tapar o desastre medioambiental dos pellets transportándonos na historia á peor parte da xestión política da catástrofe do Prestige.

Quixeron erixirse como os grandes xestores da economía e non só dilapidaron miles de millóns cubrindo as necidades dos directores das caixas de aforros, senón que permitiron a destrución de máis de 2.200 empresas, reducindo a poboación activa en máis de 70.000 persoas e cargando máis presión sobre o resto de traballadores e traballadoras. Iso explica en boa medida non só que non consigan frear a sangría demográfica do país que parece non ter fin, senón que máis de 637.000 galegas e galegos vivan en risco de pobreza.

Pretenden acalar as voces críticas reprimindo ás traballadoras da radio e televisión públicas e sosteñen a financiación dos principais medios de comunicación privados

E, por suposto, quixeron acalar as voces críticas sometendo ás traballadoras e traballadores da radio e televisión públicas a maior estratexia de manipulación xornalística da súa historia provocando unha folga que dura xa seis anos. Pero non só impuxeron un candado informativo aos medios públicos, senón que a través da financiación millonaria, arbitraria e a dedo, controlan a liña editorial dos principais medios de comunicación privados. Só en 2023 repartiulles 19,5 millóns.

Agora máis que nunca precisamos xornalismo independente financiado polas maiorías sociais

Esta síntese que che contamos puidemos seguila día a día grazas ás máis de 9.000 socias que nos apoian dende todo o Estado e ao medio milleiro que nos sosteñen dende Galiza. Puidemos porque dependemos de todas elas e non dos poderes económicos nin políticos que tentan esmagar os poucos medios de comunicación como o noso que hai no país: feitos dende abaixo á esquerda.

Logo dos resultados destas eleccións galegas, ofrecémosche un compromiso: seguir traballando en contidos que alimenten a túa capacidade crítica. Reportaxes, análises, entrevistas e noticias que se saen dos parámetros marcados polos poderes financeiros e políticos e que falan a linguaxe xornalística da rúa, de quen sae adiante día a día e traballa en común por outro barrio, outra cidade e outro mundo posible, a fala de quen non o ten fácil pero segue crendo na solidariedade, o apoio mutuo, a rebeldía e a alegría.

Galiza precisa máis que nunca un xornalismo libre financiado polas maiorías sociais.

Precisámoste. Subscríbete ao Salto.