Portugal
Oitocentos traballadores e un país sen combustible

Estibadores e controladores aéreos veñen demostrando nos últimos anos que poucas folgas teñen tanto impacto como as do sector transportes. No veciño Portugal son agora os transportistas de mercadorías perigosas os que demostraron a súa forza.

A folga iniciouse este pasado luns día 15 de abril convocada polo Sindicato Nacional de Transportistas de Mercadorías Perigosas. Estes transportistas traballan baixo a mesma normativa que o resto, pero transportan materiais inflamables ou altamente contaminantes, como os combustibles. Entre as súas reivindicacións está un aumento salarial e a creación dunha categoría profesional específica.Son só 800 persoas -600 sindicadas- pero cunha gran baza da súa parte: o desabastecemento. Sen gasolina nin diésel, o país enteiro queda paralizado.

Tan só dous días despois de comezar a folga, o goberno de António Costa declarou a Alerta por Crise Enerxética. Tras o terceiro, máis de 2700 gasolineras quedaron con eivas no suministro ou completamente baleiras, o que equivale a case o 90% do total.

As poucas que ficaron abertas atendían cun par de surtidores a unha demanda subitamente colosal: ante a falta de suministro, impúxose a máxima “ou o collemos agora ou quedamos sen el’. O resultado foron extensas ringleiras de vehículos agardando máis dunha hora para repostar, bloqueando varias rúas nalgúns casos. E a uns prezos extraordinariamente elevados. María, por exemplo repostou a 1,52€/litro de gasóleo. “Agardamos durante unha hora, pero se non repostamos non podemos voltar a Vigo” cóntanos unha das moitas viaxeiras esta Semana Santa.

A crise tamén chegou aos aeroportos. Varios voos que se dirixían a Lisboa pararon a encher o depósito en Santiago de Compostela antes de entrar no país luso. O mesmo sucedeu cos de Faro, que o fixeron en Sevilla. E a compañía portuguesa TAP Airways confirmou un voo cancelado.

O que pedía o sindicato, segundo afirmou un dos seus líderes, Francisco São Bento, ao diario O Observador, é a subida do salario mínimo con respecto ao resto de transportistas. Actualmente, este é de 630€ para todos. Pero os transportistas de mercadorías perigosas esixen unha subida ata os 1200€ debido ao risco engadido que conleva a súa profesión, así como a obriga que teñen de someterse cada 5 anos á revisión do certificado ADR, que os habilita para transportar ditas mercadorías e cuxo custo asumen integramente os condutores.Ademais, esixen melloras no convenio colectivo no tocante á remuneración das horas extra e o traballo nocturno.

A patronal opúxose a esta folga alegando que estes transportistas xa ganan máis do salario mínimo, e o convenio actual non lles prexudica en canto ás horas nocturnas.
“É certo que os transportistas ganan máis dos 630€, pero fano con pluses que non computan para a xubilación, paro, baixa por enfermidade, etc” cóntanos Mario (nome ficticio), un operario dunha gasolinera do distrito de Leiría. Finalmente, a patronal aceptou iniciar un proceso de negociación colectiva que concluirá antes do 31 de decembro.

O acordo entre patronal, sindicato e Goberno acadouse tras 10 horas de negociación e a súa premura débese ao caos que reinaba no país transcurridos tan só tres días de folga.

Diso sabe Mario, un operario que hoxe debe quitar as cadeas metálicas de recubren os surtidores da súa gasolinera. Foron dos primeiros en quedarse sen gasóleo vendible, pero en estado de Alerta por Crise Enerxética, débese conservar un 20% do total para atender a bombeiros, ambulancias e forzas de seguridade. Non obstante, o efecto psicolóxico desta crise fixo que moitos usuarios non quixeran entendelo. “Ao principio puxemos bridas de plástico, pero a xente rompíaas para servirse gasóleo. Se intentan romper as de metal, ao menos xa é considerado atraco e podemos denunciar”. Tras tres intensos días, ao cuarto a balanza decantouse a prol dos condutores. A situación tardará aínda en normalizarse e os axentes implicados reuniranse máis veces nas próximas datas, pero o conflito parece encamiñarse cara a reforma laboral. “Eu quédome -dinos Mario- con que, para loitar polos seus dereitos, oitocentas persoas foron capaces de parar Portugal. Oitocentas”.