Deportes
O último combate de Julio César Chávez

Viaxamos até a noite do 17 de setembro de 2005, estamos en Phoenix (Arizona), nos vestiarios do antes chamado US Airways Center. Julio César Chávez González pensaba que acabara de ter o último combate da súa gloriosa carreira profesional. Ficaba trabucado, completamente equivocado; a verdadeira batalla do lendario púxil mexicano estaba a piques de comezar. A adición ás drogas e ao alcol permanecía no punto álxido da súa vida.

Sentado, coa cabeza baixa apoiada na man esquerda, a man dereita fracturada, vencido e desarmado. Julio César pensa nos momentos máis doces da súa carreira. Lembra como un mozo descoñecido en 1984 foi quen de gañar o seu primeiro título mundial contra Mario “Azabache” Martínez. Lembra cando gañou a Edwin “El Chapo” Rosario, saíndo por primeira vez con esa cinta vermella na cabeza pola que será sempre recordado. Lembra ese último asalto contra Meldrick Taylor onde decidiu renunciar a ser humano para ser unha lenda. E lembrando, ficaba parado sen saber moi ben que facer.

Porque esta vez, nesta ocasión os seus múltiples recursos ofensivos e defensivos eran inútiles. Este combate non era só subir a un cuadrilátero e enfrontar un adversario; o enfrentamento iría máis alá dos puños e as esquivas dun oponente humano e (tamén) imperfecto. A clave sería superarse a si mesmo, aos seus medos, temores, nervios e dúbidas.

Esta vez non puido pasar por baixo dos golpes, tampouco utilizar o bending. O jab, o uppercut, e o hook ao fígado desapareceran e el, de súpeto, atopábase só fronte a un rival máis perigoso que Pernell Whitaker, que Frankie Randall, que Kostia Tsziu ou que Oscar de la Hoya. Un rival, a vida, a mala vida, que era quen de telo contra as cordas, á beira do knockout. Por fortuna, hoxe, coñecemos o final da fábula e sabemos que “o César do boxeo” gañou 108 combates, 107 contra opoñentes humanos encerrados nun cuadrilátero con 16 cordas e 1 contra o alcol e as drogas encerrado só na súa vida.

A vida. A vida é como un combate que ten máis de 12 rounds. A vida é como un combate onde cada golpe conta. A vida é como un combate onde a dor dun gancho sempre é insoportábel. A vida é como un combate para el gran campeón mexicano: Julio César Chávez.