Insumisión
Pola presunción de culpabilidade

Por fin empeza a casta política a estar baixo a lupa inquisidora da opinión pública. Non lles abonda con ser bos cidadáns. A paulatina purga da caspa corrupta das nosas institucións pasa pola esixencia abafante da perfección. Non se lles pode pasar nin unha. Mesmo a que non é.

14 sep 2018 18:12

Podémonos conformar co pasto verdegaio que abriga os outeiros mollados. Marabillarnos co costumismo dun pobo de mans afeitas ó duro labor da terra. Perdernos entre as rebuldainas que falan de rumores e mitos, de verbenas e defuntos. É o país que vive illado tralos Ancares, o dos mil camiños cercados por vellos muros de mofo que levan a ningures. Que levan ó noso fogar.

Estamos afeitos a vivir nun tempo distinto ó da nosa época. E non é que vaiamos nós amodo, non. Imos ó ritmo dos que levan as rendas do carro galego, aínda que agora hai un esforzo por manter unha aparencia coidada de modernidade. Xa non é cousa de carros e coches, sachos e oficinas ou caciques e presidentes. Neste novo novísimo tempo, a vangarda mídese en termos de escrupulosidade política. A opinión pública esixe Xustiza alén da xustiza nun clamor que agora resoa nos hemiciclos anovados. É o momento de pedir as explicacións agochadas nas gabetas dos despachos. É tempo de non conformarse co que estamos acostumados.

Como era de agardar, os señores de sempre quedaron abraiados cos discursos de rexeneración. Dimitir? Que palabra é esa? Responsabilidade política? Si, señores. Non abonda con non cometer delitos, cousa que a moitos cargos políticos parece custarlles; senón que agora deben vostedes amosar unha transparencia e unha dilixencia incuestionable no seu labor como traballadores do público.

As regras de xogo son claras: se hai suposición, hai presunción de culpabilidade

O novo marco fálanos dunha achega da xente á política (e da política á xente), en definitiva, aspírase a humanizar e normalizar o quefacer político entre a cidadanía. A indignación social ergueuse con forza e puxo contra a parede a representantes e funcionarios que viviron coa tranquilidade da parsimonia e o esquecemento colectivo. Xa non é así, e agora mesmo aqueles que naceron como adaís da esixencia son devorados tamén pola sospeita incesante da imperfección. Quen lle ía dicir a Irene Montero e Pablo Iglesias que a marea crítica que eles forneceran de indignación chegarían a devoralos por mercar un chalé de 600.000 euros?

As novas regras de xogo son claras: se hai suposición, hai presunción de culpabilidade. Nos xuízos da opinión pública non caben dúbidas nin esclarecementos posteriores. E se nos cinguimos á máxima de limpeza das institucións e a aspiración de ter uns representantes que sexan cidadáns modélicos, esta presión sobre o poder político faise comprensible e necesaria. Non é o máis xusto, mais agora chegamos a un punto de non retorno. Co novo executivo presionado pola esquerda e pola dereita, o ácido da corrupción ameaza permanentemente con erosionar un goberno que naceu con afán rexeneracionista enmarcado en políticas de xestos. Non será sorpresa que roden (e sigan a rodar) cabezas nos vindeiros meses.

Así e todo, non sempre son necesarias as responsabilidades políticas, porque iso implicaría unha banalización da gravidade que leva consigo a corrupción e o mal obrar, sobre todo cando se pode albiscar mala fe. Nese senso a recente actualidade estivo marcada por ese último plano e as responsabilidades políticas vencelladas. Aínda que non se asumiran.

Non, non falamos da ministra Montón, que vén de dimitir. Tampouco de Sánchez, quen dará conta do seu en breve. Fagamos memoria e volvamos poñer a vista no país. Falemos do caso xa esquecido de Margarita Otero, a valedora do Pobo, quen foi acusada nunha sentenza do Tribunal Superior de Galicia de enchufar a irmá do voceiro do grupo parlamentar popular, Pedro Puy, nun posto de xefa.

O fallo, se ben recorrible no Supremo cun recurso de casación, exprésase con dureza e rotundidade. Hai moita irregularidade no procedemento que deixa entrever un interese por parte da valedora en colocar a esta señora (filla, por certo, do seu mentor e sobriña de Fraga) nun posto suculento case feito a medida en termos de requirimentos para a candidata.

Non houbo roubo, nin extorsión. E que? Non abonda con que a valedora dos dereitos fundamentais das galegas e galegos sexa acusada de enchufar alguén? Non hai gravidade abondo para entender que neste caso si cómpre dimitir? Unha sentenza non é a opinión dun xuíz, como expresou a señora Otero nunha entrevista en La Voz de Galicia, e dá vergoña que unha persoa que foi decana da Facultade de Dereito poida chegar a dicir semellante barbaridade.

Ata que unha masa anoxada llo pida a berros, non vai marchar; e mesmo así o fracaso da indignación está case garantido pola propia estrutura de poder

Despois da sentenza, a oposición non tardou en pedir a dimisión. A Valedora refuxiouse en que non é firme, que cabe recurso. O PP, se ben ó comezo semellaba disposto a deixar caer a Milagros Otero, finalmente volveu pechar filas. Agarrouse a un anaco de madeira que flota no mar, un salvavidas temporal que só consegue adiar o agónico e ridículo fin dunha carreira condenada ao estigma. Cando o Tribunal Supremo desestime o recurso... que vai facer Feijóo? Vai cesar a Valedora ou vai facer como que non pasou nada? Chegado o momento, a hemeroteca vai poñer contra a parede ao executivo galego e mesmo a señora Otero.

Ou poida que nos trabuquemos. O tempo pasa e a axenda muda a unha velocidade incesante, os temas nacen, brillan e murchan nas páxinas e na memoria da cidadanía dun día para outro. Xa sabemos todas e todos que o poder vive para e polo poder en si mesmo. O “poder sobre” nace do “poder de”, e é por iso que a capacidade de nos facer esquecer ou simplemente calar é a forza que mantén ergueita o andamio construído para que se poidan manter aló arriba sen que os molesten. O seu taboleiro, as súas regras, os seus negocios. Ata que unha masa anoxada llo pida a berros, non vai marchar; e mesmo así o fracaso da indignación está case garantido pola propia estrutura de poder.

Pasar páxina sae demasiado barato para uns e moi caro para outros

É por iso que os medios comprometidos teñen que manter o foco nestes asuntos anestesiados polo cambio constante de foco da opinión pública. Gran paradoxo imposible sería pensar nun cargo político ou administrativo que asuma responsabilidades políticas sen público que o esixa. Pasar páxina sae demasiado barato para uns e moi caro para outros. Non podemos deixar que se nos escape, que os medios fuxan detrás da actualidade efervescente máis frívola sen resolver os problemas do pasado recente. Estes sedimentan, crean unha bagaxe que xustifica dunha forma inexplicable o mal facer do poder político.

Convéncennos de que avanzamos moito en calidade democrática, mais os vergoñentos casos que saen a esgalla nas televisións amosan que as nosas institucións son vítimas de parasitas. Están convencidos de que son deles, e cando a democracia ou a xustiza queren botalos, protestan e falan de ilexitimidade. E todo iso cando o poder de condicionar o foco e a memoria colectiva non é abondo para conter a cidadanía indignada que esixe canto antes responsabilidades políticas.

Até que o “cuarto poder” non cumpra co labor de adaíl do pobo, seguiremos a escoitar historias de ladróns e caciques entretecidas co rumor da praza, coma contos de verbenas e defuntos que se van esquecendo co crepitar do lume na lareira.

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Ocupación israelí
Masacre en Gaza Tal Mitnick, objetor israelí: “Tenemos que romper con esta lacra que supone el militarismo”
Con 18 años, Mitnick es el primer israelí que se ha negado a alistarse en el ejército desde el pasado 7 de octubre. Su decisión sacude una sociedad alineada detrás de un gobierno decidido a arrasar Gaza hasta el final.
Guerra en Ucrania
Guerras El silencio antimilitarista: ¿Hay alguien ahí?
No hay razones para no actuar hoy, ahora. Hay motivos de sobra. Cuando menos para juntarse, analizar, debatir, y ofrecer un mensaje.
Materias primas
Consumo España entra en déficit ecológico este 23 de mayo
El país ya ha consumido, a fecha de este viernes, todos los recursos naturales por año que le corresponderían en un reparto justo que permitiera al planeta regenerarse.
Culturas
Bob Pop “Mis poemas son unas croquetas sabrosas y no congeladas”
Escritor y vedete intelectual, acaba de publicar ‘De cuerpo presente’, un poemario donde responde 27 años y un diagnóstico de esclerosis múltiple después a sus miedos ante la enfermedad en la juventud.
Albania
Albania Albania: más de 30 años de democracia corrompida
El Partido Socialista de Edi Rama se mantiene en el poder gracias a un sistema de redes clientelistas y una desilusión que ha hecho que más de la mitad de la población se haya resignado.
Opinión
Opinión La hidra de la lucha por la vivienda
Un sector del movimiento de vivienda pone el foco en los grandes propietarios y los fondos de inversión para entender la actual crisis de vivienda. Otro, a la clase media propietaria. Cada enfoque lleva a estrategias distintas.

Últimas

Comunidad de Madrid
Pseudomedios Ayuso y Almeida han inyectado más de 400.000 euros a ‘Periodista Digital’ en cuatro años
El medio de Alfonso Rojo que emplea al agitador Bertrand Ndongo ha recibido más dinero que medios con mucho más alcance como ElDiario.es mientras El Salto sigue siendo totalmente discriminado por el Partido Popular.
LGTBIAQ+
Sentencia El TSXG reconoce que el asesinato de Samuel Luiz fue un crimen de odio
El tribunal ha ratificado las penas de entre 20 y 24 años para los tres acusados y ha absuelto al joven condenado a diez años de cárcel como cómplice del asesinato.
Navarra
Opinión Diez años de corralito progre en Navarra
VV.AA.
En las elecciones municipales y forales del 24 de mayo de 2015 se propagó la confianza en un futuro en el que la hegemonía conservadora del corralito foral diera paso a algo muy diferente y mejor.
València
València Víctimas de la dana comparecerán en la investigación del Congreso, pero no en la de Les Corts
Las asociaciones pactaron también en su reunión con Pedro Sánchez un funeral de estado laico y una reunión el próximo jueves con la vicepresidenta y ministra de Transición Ecológica, Sara Aagesen.
Comunidad de Madrid
Sanidad pública Una cita médica para dentro de 20 días: la ciudadanía vuelve a la calle contra las políticas de Ayuso
En la Comunidad de Madrid hay más de un millón de personas en las listas de espera hospitalarias y más de 700.000 sin médico de familia asignado. Este domingo 25 de mayo la ciudadanía vuelve a salir a la calle contra la política sanitaria de Ayuso en una gran manifestación compuesta de cuatro columnas que confluirán en Cibeles a las 13:00 horas.
Más noticias
El Salto Radio
EL SALTO RADIO Natalia García Freire: escritora de una generación volcánica
Sexto capítulo de la serie Aleteo sonoro, en el que volamos a los Andes ecuatorianos para conocer la infancia y las motivaciones literarias de la autora.
València
València El País Valencià se prepara para la huelga general del 29 de mayo contra la gestión de Mazón
Siete meses después de la dana, mientras la justicia apunta al Consell, los sindicatos combativos preparan la huelga general con el respaldo de amplios sectores sociales.
Poesía
Poesía Por qué vive Roque Dalton: 50 años del asesinato del poeta de El Salvador
El poeta Roque Dalton sigue desaparecido desde que aquel día murió “muchacho” con 40 años de edad. Que Roque Dalton murió muchacho lo escribió su amigo Mario Benedetti, también poeta.

Recomendadas

México
México Desenterrar el dolor: los desaparecidos de Jalisco
El colectivo Guerreros Buscadores de Jalisco, el mismo que descubrió el campo de exterminio de Teuchitlán, halla un punto de venta de droga activo del Cártel Jalisco Nueva Generación con varios cuerpos enterrados.
Gordofobia
Lara Gil “Es más peligroso para la salud una cirugía de reducción de estómago que ser una persona gorda”
Lara Gil (Madrid, 1988) es antropóloga y activista antigordofobia. Ha escrito un libro, 'Manual para romper un cuerpo', en el que cuenta como una cirugía bariátrica ha destrozado su cuerpo. Denuncia que nadie habla sobre las consecuencias de mutilar el estómago cuando está sano.
Medio ambiente
Medio ambiente A loita polo monte galego: lumes, eucalipto e ameazas á propiedade común
Galiza concentra un terzo dos incendios forestais rexistrados no Estado. Mentres a Xunta apunta aos montes veciñais, comuneiros e ecoloxistas denuncian unha estratexia política para favorecer a privatización e a expansión da industria madereira.