mariscadoras noia 1
Mari, Rosa e Laura na praia do Testal, onde van ao berberecho. Pablo Santiago

Medio ambiente
A loita pola defensa do maior banco de berberechos de Galicia: “As verteduras vannos deixar sen futuro”

A Xunta autoriza o baleirado de 890.000 metros cúbicos de augas con metais pesados nun río para reactivar a mina de volframio de San Finx.

Rosa Martínez tomou consciencia do que lle viña enriba un día de febreiro lendo a prensa. A Xunta autoriza a vertedura de augas residuais da mina de San Finx ao rego de Rabaceiras, rezaba un pequeno titular nun xornal rexional. Non daba crédito. Ela forma parte dunha das máis de 1.500 familias de mariscadoras que faenan nas praias da ría de Muros e Noia. Como todas as súas compañeiras, Rosa sabía que aquela non era unha nova calquera. O arroio das Rabaceiras forma parte da rede fluvial que alimenta a ría que lle dá de comer. A ría onde se atopa o maior banco de berberechos de Galicia. Non é unha esaxeración. Desas areas sae o 70% do berberecho que se produce no país. É o sustento principal das vilas de arredor. Segundo os cálculos do propio Goberno galego, preto de 5.000 familias están asentadas nese enclave e iso é grazas a este sector primario. “Hai comercio e hostalaría porque hai berberecho e ameixa. O primeiro chanzo da riqueza deste lugar sae do mar. Se nós non podemos ir á marea, aquí non vai haber futuro. As verteduras vannos deixar sen el”, relata.

Ela e as súas compañeiras recoñecen que teñen medo pola incerteza do que poda acontecer río arriba. A apenas sete quilómetros de alí, están localizadas as minas de San Finx (Lousame, A Coruña). Hai máis de cen anos, nese lugar instalouse unha explotación de minaría de volframio e estaño. O auxe, claro, chegou na Segunda Guerra Mundial. Os ditadores fascistas Francisco Franco e Adolf Hitler asinaron un acordo en Hendaia que, entre outras cousas, comprometeu ao Estado español a satisfacer a demanda destas materias primas para o armamento do exército da Alemaña nazi. Naquela altura, a mina chegou a ter máis de trinta puntos de extracción diferentes e, hoxe, alí fican os restos. A mina parou de explotarse en 1989 e asolagouse con centos de miles de metros cúbicos de auga que agora contén metais pesados como zinc, cadmio e cobre. Toda esa auga en condicións extremadamente perigosas para a saúde do medio ambiente e humana é a que a Xunta acaba de autorizar bombear. Exactamente, 890.000 metros cúbicos que serán baleirados, en última instancia, na ría de Muros e Noia.

mariscadoras noia 2

Unha batalla longa do ecoloxismo galego
“É un primeiro desenlace a sete anos de atrasos”, lembra Joam Evans, activista de Ecoloxistas en Acción e unha das persoas que de máis preto segue un conflito medioambiental que leva enquistado na súa vila máis dun século. Como boa parte das mariscadoras, Evans explica que ten esperanza na vía xudicial: “Neste caso estanse a facer as cousas desordenadamente. A Xunta autoriza estas verteduras para unha explotación mineira sen que esa propia actividade teña unha Declaración de Impacto Ambiental aprobada”. A sociedade civil da comarca xa esgotou as ferramentas da vía administrativa e este, apuntan, será o fío que vertebre os procesos xudiciais que chegan de forma inminente. A resolución definitiva pode producirse dentro de case unha década se as apelacións acaban no Tribunal Supremo. Por iso, lembra o Evans “resulta fundamental conseguir unha paralización cautelar”. Se non, o dano no medio natural pode demorar décadas en recompoñerse. Sen esa medida e coa autorización da Xunta xa activa, a empresa podería comezar as verteduras “aínda que dentro dunha década se declarase ilegal”. Ademais, recoñecen que xa están formalizadas denuncias por vía penal contra os tres funcionarios que tramitaron a resolución e a directora de Augas de Galicia, Teresa Gutiérrez.

Segundo o Goberno galego, preto de 5.000 familias están asentadas e iso é grazas ao marisqueo

A bióloga da Confraría de Pescadores de Noia, Liliana Solís, complementa con argumentos científicos o clamor das persoas que mariscan a pé. “A bioacumulación de metais pesados en organismos mariños como o berberecho e a ameixa pode ser perigosa debido a que poden causar efectos negativos na saúde humana ao ser consumidos”, expón. Este tipo de metais do que hai constancia nas minas de San Finx, como o cadmio, o cobre e o zinc, son elementos químicos tóxicos que fican presentes na auga e o sedimento do mar. Os organismos mariños, especialmente o berberecho e a ameixa, poden absorbelos a través da filtración de auga e a inxesta de sedimentos. Entón, vanse acumulando nos seus tecidos e non se degradan. Se as persoas inxerisen mariscos contaminados poden chegar a desenvolver efectos negativos na saúde humana. O cadmio, por exemplo, pode danar severamente os riles. Pero o certo é que a normativa actual non permitiría que chegasen á cadea alimentaria e, ese, é o gran risco socioeconómico que sobrevoa a ría.

mariscadoras noia 3

Un clamor social na comarca

“Enfrontámonos a que se eses niveis de presencia de metais pesados superan os permitidos pola propia Xunta de Galicia, declararían os bancos marisqueiros como non aptos para o consumo. Sería un golpe fatal para as nosas vidas”, lamenta a traballadora do mar, Rosa Martínez. Os seus pais gañaban a vida co marisqueo. Os seus avós, o mesmo. Foi o que lles permitiu asentarse no territorio e non ter que migrar. Por iso, di, vai chegar a “onde faga falta”. “Se hai que engancharse con cadeas á mina, pelexarse ou durmir alí, que teñan claro que imos facer iso e todo o que poidamos”, avisa. Esta muller non está soa. Ao seu lado ten á meirande parte da sociedade civil da comarca. “Na fin última, as persoas decatáronse de que se isto falla, acabaremos sendo expulsados de aquí todos. Eu quero que as miñas fillas poidan vivir aquí e, coma min, calquera veciño”, reflexiona.

“Non imos permitir que haxa ningunha clase de toxicidade na ría, sexa da mina ou de onde sexa. A ría é nosa e vamos a loitar por ela”

Desa transversalidade dá boa conta a última gran mobilización social que aconteceu na vila. “Alí veuse a influencia potencial que esta atrocidade pode ter na vida das familias que vivimos aquí”, sinala o patrón que representa os mariscadores a pé da confraría, Francisco Pérez. “Ninguén dá garantías de nada. Fálase de que se van facer depuracións, pero non hai nada que as acredite. Por iso protestamos”, engade. “Non podemos permitir que desaloxen esa auga porque sería un cancro para a nosa ría, que antes ou despois chegaría ao seu fin. Son moitos postos de traballo directos e indirectos. As catro confrarías da comarca decidimos que non se debe verter esa auga e loitaremos co que faga falla para que non se faga“, berrou o patrón maior da confraría de Portosín, Isaac Gaciño, diante dunha praza ateigada de xente hai apenas dúas semanas. “Ese día viuse a dimensión do que pode significar para nós. Pecharon os bares, os comercios, as panadarías... Estamos todos xuntos nisto”, reivindica Rosa Martínez. “Esta loita acaba de empezar, temos que seguir, non podemos parar. Non imos permitir que haxa ningunha clase de toxicidade na ría, sexa da mina ou de onde sexa. A ría é nosa e vamos a loitar por ela”, concluía o patrón maior de Portosín nunha das manifestacións máis grandes que se recorda na vila.

Alí tamén estaba Manoel Santos, coordinador de Greenpeace en Galicia, que secunda o apoio á veciñanza. Lembra que os perigos ambientais asociados á minería son diversos e van desde a degradación do chan e a auga até a emisión de gases tóxicos e a destrución de hábitats naturais. Un dos maiores problemas é a contaminación do chan, xa que a extracción de minerais implica a remoción de grandes cantidades de terra e roca, o que pode xerar danos irreversibles nos ecosistemas naturais. Ademais, os residuos xerados pola actividade mineira poden conter sustancias tóxicas como o mercurio, o chumbo, o cianuro e outros metais pesados que poden filtrarse no chan e a auga subterránea. Sobre iso, engade Joam Evans, “no futuro pode ser aínda peor”. Nesta altura, esas augas xa contaminadas “teñen unha presencia de metais pesados moi inferior do que terían se a actividade mineira volvese arrincar”. Ademais, a construción das presas e diques para almacenar os residuos mineiros (que xa existen) interrompen o fluxo de auga natural e que altera o ecosistema acuático. De feito, aínda hoxe o ríos que pasan ao carón da mina flúen contaminados pola actividade mineira do pasado.

mariscadoras noia 4

Quen está detrás da reactivación da mina?

O organismo dependente da Consellería de Infraestruturas e Mobilidade, Augas de Galicia, autorizou á empresa Tungsten San Finx, S.L., filial da mercantil australiana Pivotal Metals que, curiosamente, non conta con ningunha outra explotación mineira no mundo. Nese sentido, a Xunta recoñece que, en calquera caso, “para poder levar a cabo a fase de explotación mineira, necesitará dunha autorización explícita da Administración autonómica e, polo tanto, requirirá a necesaria avaliación ambiental”. É dicir, a resolución de autorización de vertido emitida, en ningún caso, permite o desenvolvemento da actividade mineira nese punto da explotación. Algo que na comarca consideran incomprensible.

Segundo os cálculos de Ecoloxistas en Acción, a vertedura duplicaría o caudal do río durante máis dun ano

A propia consellería explica que obriga a uns “condicionantes estritos” na autorización. A limitación aos caudais de vertido nas fases de baleirado e na de explotación é un deles. En concreto, a fase de baleirado, actividade previa á explotación, debe realizarse en tres etapas cunha duración de 494 días para o baleirado dun total de 889.885 metros cúbicos. Na fase de explotación establécese o caudal tratado poderá acadar un total de 631.836 metros cúbicos ao ano, correspondendo 481.800 m³ a augas extraídas das galerías e 150.036 m³ a augas de escorrega da zona industrial. Isto é, segundo os cálculos de Ecoloxistas en Acción, duplicar o caudal do río durante máis dun ano.

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Contaminación
Contaminación Un municipio galego demanda á Xunta pola contaminación do encoro das Conchas
A veciñanza das Conchas, na comarca da Limia, leva á Xunta ao Tribunal Superior de Xustiza de Galicia pola contaminación provocada debido á cría intensiva de gando porcino e avícola.
AGANTRO
Agantro Tatuaxe: terapia e tendencia
Da marxinación á moda, o carácter simbólico e ritual da tatuaxe atópase actualmente erosionado polas dinámicas capitalistas.
Tribuna
Tribuna Carta aberta a José Soares de Pina, CEO de Altri: “Paren este proxecto que Galicia nin quere nin necesita”
Os argumentos para apoiar o que dicimos son moitos. Situaríanse nun terreo no bordo da ZEC Serra do Careón; provocarían un novo ciclo de plantación masiva de eucalipto ou de importación de países do Sur; e o máis importante: non teñen licenza social.
Redes sociales
El asesino de los CEO El fenómeno fan Luigi Mangione, ¿por qué tanta gente apoya a un asesino?
El caso del chico de clase alta que disparó sobre un CEO de una aseguradora médica ha desatado una ola cultural y de apoyo como no se había visto antes.
Militarismo
Alejandro Pozo “El oportunismo de la industria militar española aprovechando lo que pasa en Gaza es grave”
Este investigador sobre paz, conflictos armados, desarme y acción humanitaria denuncia que el rearme ya está teniendo lugar y que el Ejecutivo escamotea información sobre las relaciones comerciales de la industria con Israel.
Francia
Francia Marine Le Pen es condenada por malversación y no podrá concurrir a las elecciones de 2027
Un caso de corrupción con los asistentes del Parlamento europeo golpea a la ultraderecha francesa. Le Pen y su partido, Agrupación Nacional, son condenados por el Tribunal Penal de París.
Precariedad laboral
Precariedad laboral Europa presiona de nuevo a España para que modifique la indemnización por despido improcedente
El Consejo de Europa concluye que el sistema español viola la Carta Social Europea al considerar que la compensación española no repara el daño a los trabajadores ni disuade de hacerlo.
Myanmar
Terremoto Myanmar: un país bajo los escombros
Con el cronómetro en contra, los equipos de rescate de Myanmar continúan buscando bajo los escombros a los supervivientes del que ya se considera el peor terremoto sufrido en las últimas siete décadas en el país.

Últimas

Dependencia
Dependencia Los cuidados necesitarán entre 300.000 y 600.000 trabajadores más en cinco años
Las empleadas de residencias y ayuda a domicilio reclaman mejoras en esas nuevas plazas. “Debemos tener un sistema de cuidados universal y público, debe ser un derecho y no un negocio”, piden desde el sindicato ELA.
Análisis
Análisis Inmigración, trenes e ilusiones de soberanía
El mayor beneficiario de la situación política en Catalunya sigue siendo el PSC, que ve cómo la definitiva irrupción demoscópica de Aliança Catalana reduce el campo de los principales partidos del independentismo.
Comunidad de Madrid
Comunidad de Madrid Los trabajadores de Metro celebran el nuevo convenio pese al temor de perder empleos por las automatizaciones
“Es el mejor acuerdo que he visto en 43 años que llevo trabajando aquí”, explica el representante de Solidaridad Obrera en la mesa negociadora, Braulio del Pozo, que destaca que se recupera en parte el poder adquisitivo de la plantilla.
Opinión
Vivienda Abrazar la reacción para salvar la propiedad privada
La rearticulación de las posiciones políticas de las clases propietarias con los discursos de extrema derecha alumbran la hipótesis del rentismo nativista.
Opinión
Opinión Sonará tu nombre cuando nazca el mío
No fue hasta que empecé a habitar mi propio cuerpo que entendí que podía contar mi historia. Una carta de amor travesti en el Día de la Visibilidad Trans.
La vida y ya
La vida y ya Cinco chimpancés
Les dijo que cuando se caza a una cría en su entorno natural, de media se mata a diez chimpancés de su grupo.
Sexualidad
Consultorio de sexualidad Los mil y un orgasmos femeninos
El clítoris, la vagina y el cérvix están inervados por distintos nervios que, al ser activados en distintas combinaciones, producen sensaciones diversas.

Recomendadas

Literatura
Silvia Nanclares “Moratalaz nace como barrio franquista, solo que no contaban con la presión vecinal”
Con ‘Nunca voló tan alto tu televisor’ la escritora madrileña regresa a su barrio y examina lo que quedaba debajo de la cáscara de progreso que supuso la construcción del edificio de Torrespaña, aun hoy uno de los más reconocibles de la ciudad.
Galicia
Galicia Bimba y Lola se aleja de las fibras textiles de Altri con la salida del presidente de Greenalia de su consejo
El presidente de Greenalia y antiguo consejero delegado de Inditex, José María Castellano, abandona su puesto en la empresa cerrando una puerta más a la salida de la celulosa supuestamente creada para fibras textiles.
Cómic
Cómic Un gran poder conlleva una gran responsabilidad: ¿los superhéroes de cómic son de derechas o de izquierdas?
¿Encarna Superman a la socialdemocracia liberal, es Batman un militante anarcocapitalista y el Capitán América la bandera del nacionalismo? La respuesta no es tan sencilla si se repasa la historia del género.
Memoria histórica
Manuel Pérez, ‘camarada Arenas’, tras salir de prisión “Cordón trató de escaparse, se cayó y se mató”
El militante histórico del PCE reconstituido y, según la Justicia, líder de los Grapo, mantiene su inocencia en todos los casos que le han llevado a pasar 32 años en prisión.