CRTVG - Corporación Radio y Televisión de Galicia
Tele pública contra o servizo público

O debate electoral galego emítese o venres ás 10:00 da mañá e será repetido pola noite na TVG2, contraprogramando a un novo programa chamado Luar.

8 nov 2019 07:00

É martes. Son as 9:30 da mañá e tomo un café no bar antes de ir ao traballo. Boto un ollo aos xornais en papel e miro en Twitter como foi o debate electoral de onte. Cada quen di que gañou quen máis lle debe interesar que gañe, como se fose un partido de fútbol. Tamén analizan cal dos cinco homes líderes foi máis crible –dando por feito que se cadra non din toda a verdade– e valoran quen tivo unha “mellor actitude”. Ignoran calquera proposta e nas redes hai moitos memes dun señor que disque percorreu 600 quilómetros cun ladrillo na maleta para sacalo no debate. Ou o mercou en Amazon, non se sabe. E menos mal, porque os memes foron do pouco salvable.

Entro nos medios alternativos e progresistas galegos na rede, a ver que onda. Hai varios artigos sobre as mencións a Galiza no debate, mais case todas son anecdóticas e empregan o país como arma dialéctica. Ben de seguro que nas redaccións tiveron difícil darlle un foco galego a un debate que nos esqueceu a nós e tamén á maioría de colectivos vulnerables do Estado. Non tiveron esa sorte as persoas migrantes: os señoros de dereitas lembráronse delas para seguir co seu discurso de odio. Fascismo en prime time. É o que ten a ‘liberdade’.

Ante esta desfeita, reconforta a tranquilidade de ter o noso propio debate electoral en clave galega na nosa benquerida televisión pública. Alí participan PSdeG, PP, En Común, Ciudadanos e BNG. É unha sorte que as cidadáns teñamos o dereito e a oportunidade de escoitar todas as voces e que recibamos un servizo público para ternos ben informados. Esa é a teoría, e a lei.
Redefine a TVG o que poderiamos chamar como “servizo público inverso”: a xente paga, o PP manda e a TVG transmite. Como en cada Telexornal.
O debate proposto pola CRTVG dura unha hora, para cinco persoas e sen contar paróns, saen a uns 10 minutos cada unha delas. Terá que chegarlles. Tamén din que o van emitir ás 10. “Ben! En prime time!” pensaron moitas. Pero non. Ás 10 da mañá, no Bos Días, un programa sen audiencia no que repiten cada noticia tres veces e ao final saen varias persoas moi serias a simular que debaten entre elas.

Alguén que manda moito en San Marcos debeu razoar ou asumir que é mellor que non se saiba que existe un debate electoral galego, que non se vexa, que a xente non estea informada, que non reflexione e que ninguén deixe de votar polos nosos, que todos sabemos quen son. Mellor conservar o voto, non vaia ser. Redefine así a TVG o que poderiamos chamar como “servizo público inverso”: a xente paga, o PP manda e a TVG transmite. Como en cada Telexornal.

“Canto menos se fale das eleccións, mellor”, criticaba o PSdeG en comisión parlamentaria. Mesma idea que mencionaron BNG ou Galicia en Común, que interpuxeron recursos e falaron de “violación de dereitos”, en referencia ao dereito á información. Tamén denunciou o “apagón informativo” o colectivo Defende a Galega e mailo Comité de Empresa.

Todos os grupos políticos, agás o que manda, criticaron o plan de cobertura electoral presentado pola Corporación. Pero dá igual. Seguen na mesma liña de impunidade absoluta, de facer coa Televisión de Galicia o que lles vén en gana, sen ningún control e co único obxectivo de contentar ao supremo líder Alberto Núñez Feijóo. Para máis inri, o director xeral interino desde hai 11 anos, Sánchez Izquierdo, riuse de toda a cidadanía galega ao asegurar que o horario se escolleu para “comezar o día construíndo a axenda da actualidade”. No debate das últimas eleccións, no mesmo horario, a audiencia foi do 2,8%. Toma construción de axenda!

Para completar a humillación á que a TVG nos somete como pobo, colocan tamén o debate o venres pola noite na TVG2 (0,6% de audiencia), ‘contraprogramando’ a un novo programa chamado Luar, que disque non vai mal de todo. Que pode saír mal?

Catro anos máis con Feijóo son catro anos dunha campaña pública de fomento do autoodio, de vulneración sistemática do dereito á información.

Como cidadáns, que nos queda? Por sorte temos medios pequeniños na rede onde estarmos mellor informados, por moito que doa asumir que os medios públicos sexan pura propaganda e por tanto, esteamos obrigadas a ignoralos. De aquí a un ano hai eleccións galegas e a TVG terá máis evitar falar de Galiza. É evidente que vai ser un medio pagado por todos e todas ao servizo electoral do Partido Popular, mais cómpre contar con iso e ser conscientes do que nos xogamos. Os erros do bipartito quitáronnos a confianza, pero catro anos máis con Feijóo son catro anos dunha campaña de fomento do autoodio pagada con fondos públicos, catro anos de vulneración sistemática do dereito á información e de seguir incumprindo a lei 9/2011.

Teñámolo claro, porque o cambio de goberno e a loita nas rúas son a única posibilidade que nos queda para que algún día recuperemos a Televisión de Galicia. Coa defensa xa non chega.

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Partidos políticos
El evitable ascenso de Vox en 2019

El año ha estado decisivamente marcado por la emergencia del partido de Santiago Abascal. Hasta cinco elecciones han puesto a prueba la crisis de representación que vive España.

Elecciones 10N
Cuando la izquierda gira al centro
Cuando las supuestas (o reales) izquierdas giran al centro pierden la capacidad de mantener vivas las esperanzas y las aspiraciones y deseos de una transformación de la realidad.
Feminismos
Feminismos As mulleres galegas ocupan o segundo posto de menor retribución por hora de todo o Estado español
A súa precariedade maniféstase na contratación temporal, oportunidades limitadas de promoción e acceso limitado a postos de dirección. A desigualdade estrutural afecta especialmente ás traballadoras do sector primario, onde permanecen invisibles.
Historia
Descifrando a historia As 4.000 cigarreiras da Coruña: a primeira folga de mulleres na historia de Galiza
O 7 de decembro de 1857, as mulleres da Real Fábrica de Tabacos iniciaron unha revolta polos seus dereitos que fixo historia no imaxinario do sindicalismo galego.
Culturas
Cultura ‘O minuto heroico’ racha co silencio sobre o Opus: “É un documental sobre a vulneración sistemática de dereitos”
Dirixido pola prestixiosa xornalista Mònica Terribas, o documental destaca os testemuños de 13 mulleres que relatan os malos tratos e coaccións sufridos no seo da organización. Falamos con Terribas e Marina Pereda, antiga membro do Obra.
Tribuna
Tribuna Ladróns de luva branca no Parlamento
As traballadoras e traballadores da CRTVG pagaremos os efectos dunha lei antidemocrática que nos retira algunhas das poucas ferramentas que tiñamos para defendérmonos e esixir respecto pola misión de servizo público que a corporación ten encomendada.

Últimas

Argentina
Argentina Milei pisa el acelerador en Argentina con la represión feroz de una protesta frente al Congreso
Una marcha de jubilados respaldada por aficionados de fútbol desata la mayor violencia desplegada por el Gobierno del presidente argentino desde el comienzo de su mandato hace más de un año.
València
València Podemos pide a la jueza las grabaciones del Cecopi y Compromís los brutos del canal À Punt
Podemos ha presentado una diligencia en el juzgado de Catarroja y Compromís, una petición parlamentaria tras conocer la exclusiva de este medio sobre la foto de Mazón entrando al Cecopi.
Sevilla
Derecho a la vivienda La última noche de Cristina antes de ser desahuciada en Sevilla
La Asamblea por la Vivienda de Sevilla señala a la compañía hostelera La Vida en Tapas de que Cristina y su hija, menor de edad, se queden sin la casa en la que llevan más de diez años.
Serbia
Protestas estudiantiles Belgrado se prepara para una protesta multitudinaria
El Gobierno de Aleksandar Vučić se enfrenta a una de las manifestaciones más importantes en la historia reciente del país
Comunidad de Madrid
Protocolos de la vergüenza Las mentiras de Ayuso en el quinto aniversario de la pandemia
La presidenta de la Comunidad de Madrid intenta lavar su imagen con un vídeo y un comunicado plagados de maquillaje.
Precariedad laboral
Migraciones La nueva diáspora española: entre la precariedad y el activismo
En “No nos vamos, nos echan” se recogen las experiencias de movilización social protagonizadas por los emigrados españoles tras la crisis de 2008.
Badajoz
Derechos laborales Denuncian la privatización y precariedad en la muerte en el piso tutelado en Badajoz
Los sindicatos y consejos profesionales señalan que las subcontrataciones limitan los recursos humanos y materiales, poniendo en riesgo a menores y profesionales.
Feminismos
8M Lluvia feminista para un 8M antirracista en Madrid
VV.AA.
Más de 80.000 personas, según los datos de la organización, han secundado la marcha que la Comisión 8M ha organizado entre Atocha y Plaza España, cuyo eje principal ha sido el antirracismo como antídoto necesario para conseguir derechos para todas.

Recomendadas

África
Alima Ngoutme “La solidaridad femenina es importante para que en África logremos la inclusión de los niños con discapacidad”
A través de su asociación, Alima Ngoutme, y a partir de una experiencia personal, ha concentrado sus esfuerzos por conseguir la plena inclusión social de los niños y niñas con discapacidad en su país natal, Camerún.
Migración
Migraciones Bruselas anuncia un nuevo proyecto de ley para acelerar las deportaciones de personas migrantes
La Comisión Europea ha presentado este martes un nuevo proyecto de ley que tiene como objetivo intensificar y acelerar las deportaciones de personas indocumentadas a sus países de origen o países de tránsito.
Culturas
Cultura ‘O minuto heroico’ racha co silencio sobre o Opus: “É un documental sobre a vulneración sistemática de dereitos”
Dirixido pola prestixiosa xornalista Mònica Terribas, o documental destaca os testemuños de 13 mulleres que relatan os malos tratos e coaccións sufridos no seo da organización. Falamos con Terribas e Marina Pereda, antiga membro do Obra.