Derecho a la ciudad
Haurren hiria nahi dugu

Iruñeko hirigintza ez dago belaunaldi ezberdinetarako pentsatua. Alde Zaharra izan ezik hiriaren auzo guztien antolakuntzan kotxeek dute lehentasuna, garraio publikoa bigarrena da garrantzi mailan, gero oinez ibil daitezken pertsona helduak, eta abar luze baten ondoren, umeak agertzen zaizkigu. Haientzat pentsatuta daude hiriko hainbat txoko. Gutxi. Baina ez ezer ere gehiago. Eta hirigintza ezinbestekoa da gizakion autonomiarako, horrek baldintzatzen baitu bizitzan egoera ezberdinak ditugunak berdintasunez eutsi ahal izatea egunerokotasunari. Hirigintzak baldintzatzen du, esate baterako, gurpildun aulki bat kaleetan barna mugitu ahal izatea.

Jolas parke, plaza edo lorategiak soilik ezin dira izan umeentzat pentsaturik dauden tokiak. Haurrek, helduek bezala, hiri oso bat behar dutelako haien garapenerako. Egunerokotasunean egiten dituzten mugimenduak askatasunez eta arriskurik gabe egiteko aukera behar dute. Ikastetxeetara, liburutegira edo parkera helduen laguntzarik gabe joateko eskubidea izan beharko lukete. Ez dago autonomia garatu eta lantzeko aukerarik helduen eskutik hirian mugitu behar badute edo txirrindulaz joateko aukerarik ez badute.

Haurren Iruñea bat behar dugu, kotxeak abiadura gutxiagorekin joaten behartzen dituena, oinez edonora joateko aukera ematen duena, neguan kalean egoteko txokoak proposatzen dituena... Haurren hiria pentsatzearekin hiri justuago eta jasangarriago bat irudikatzen dugu, hobea dena bertan bizi diren pertsona guztientzat. Hirian denok tokia ez badugu, akabo askatasuna eta modu demokratikoago batean pentsatzeko aukera.