Elecciones
Galiza xa ten data para as primeiras eleccións sen Feijóo en 14 anos: o 18 de febreiro

Galiza xa ten data para as súas eleccións: o 18 de febreiro. Serán as primeiras en 14 anos sen o agora líder do Partido Popular, Alberto Núñez Feijóo, á cabeza dos conservadores. Así o anunciou o actual presidente da Xunta de Galiza, Alfonso Rueda, colocado a dedo polo seu antecesor, tras a reunión extraordinaria do seu equipo de goberno. Foron semanas de idas e vindas e sobre todo de precampaña velada, especialmente por parte do actual presidente. Rueda non só estivo contratando xa os servizos para actos de campaña, senón que puxo a traballar ao seu equipo para tratar de ampliar o coñecemento da súa figura por parte dos galegos e galegas chamadas ás urnas en febreiro.

Os seus métodos foron cuestionables e amplamente criticados pola oposición do BNG e o PSdeG-PSOE e polos movementos sociais. Os medios amigos do Partido Popular e hexemónicos en Galiza, é dicir, case todos, levan semanas aumentando o seu esforzo traballando na creación dun marco de avance e resaltando os suposto logros alcanzados. Dando forza tamén aos anuncios electorais asociados á recente aprobación dos Orzamentos de 2024. Noutra liga está a xogar a campaña de propaganda da CRTVG, a radio e televisión públicas galegas, cuxa dirección foi imputada recentemente por presunto acoso laboral e cuxas traballadoras levan 281 semanas en folga, denunciando unha persistente manipulación informativa desde que en 2009 o dedo de Feijóo tamén decidiu a nova orientación do ente público.

Desde entón, a Televisión de Galiza decidiu non só copar os informativos coa figura desde o, ata hai pouco, descoñecido presidente, senón que tamén o pasean por boa parte dos programas de entretemento da cadea máis vista en territorio galego. A filosofía do quen paga, manda. Como revelou en exclusiva este diario, en tan só dous anos, a Xunta inxectou sete millóns de euros á produtora que realiza un dos programas máis vistos da TVG: o Land Rober. A cambio, os altos cargos da Xunta, xa desde a era Feijóo, tiveron un trato mediático e unha cota de pantalla só comparable a outras estrelas da televisión.

A “intranquilidade” do Partido Popular e unha última bala para Feijóo

Existe preocupación no seo do Partido Popular ante as próximas eleccións nas que Alfonso Rueda se presenta como candidato á Xunta. Esta inquietude foi recoñecida polo vicepresidente da Xunta e presidente provincial do PP da Coruña, Diego Calvo, nunha entrevista na cadea Ser a pasada fin de semana. Aínda que Calvo asegura que os conservadores séntense fortes para afrontar as eleccións autonómicas en calquera momento, tamén sinala que o escenario actual difire do que se viviu co agora líder da dereita española.

Os membros do Partido Popular en Galiza están listos para unha convocatoria electoral en calquera momento, recoñeceu obviando que son eles quen deciden a data. Nesa entrevista con Radio Galicia, Calvo afirmou que o partido ten todos os mecanismos activados, pero recoñece certa “inquietude” dentro da formación debido a que é a primeira vez que Alfonso Rueda se presenta como candidato á presidencia: “Nervios non creo que sexa a palabra. Loxicamente, cando hai unhas eleccións, todos os partidos temos unha certa intranquilidade; non te podes fiar”.

A intranquilidade excede a fronteira galega. Feijóo xógase moito tamén. Perder o seu feudo durante máis dunha década podería acabar de sepultar a súa carreira política. Sen dúbida, sería difícil de xustificar cun relato coherente tras o funambulismo discursivo do no soy presidente porque no quiero. El mesmo díxoo antes que o vicepresidente Calvo: “e non sacamos a quinta maioría absoluta consecutiva en Galicia, eu non cumpriría as miñas expectativas”. A frase foi unha resposta á pregunta dun xornalista no diario El Mundo: “É unha obrigación política conseguilo. E #fixar se me estou arriscando, porque non son o candidato”. Outra vez, as expectativas.

A esquerda apela ao cambio do ciclo que podería ser tripartito

A pesar de que a esquerda galega amósase esperanzada coa omnipresente idea do “cambio de ciclo”, as poucas enquisas que se publicaron ata o momento non lles dan a razón. O Bloque Nacionalista Galego lidera a actual oposición e a aspiración a gañar as eleccións cun Goberno de coalición progresista. A súa candidata, Ana Pontón, leva anos traballando como deputada no Parlamento de Galiza e a súa aceptación e coñecemento entre as bases nacionalistas e o seu electorado é maior que as candidatas que lle seguen detrás nos outros partidos de esquerda. A favorita de todas as enquisas para un potencial goberno, en teoría tripartito, que sería o primeiro da historia de Galiza.

Pola súa banda, o candidato do PSdeG-PSOE, Xosé Ramón Gómez Besteiro, ten unha tarefa máis complexa por diante. Aínda que rexurdiu das cinzas tras enfrontar imputacións xudiciais que resultaron na súa dimisión como secretario xeral do PSdeG en 2016. Este ano, co arquivo da última das causas na súa contra, Besteiro regresou a primeira liña ademais como home de confianza do presidente do Goberno español, Pedro Sánchez. En apenas meses, Sánchez fíxoo delegado do Goberno en Galicia, deputado no Congreso con moitos minutos de foco mediático e desbancou a Gonzalo Caballero, sobriño do alcalde de Vigo, do rol de candidato á presidencia da Xunta. Desde a irrupción do 15M, as mareas e os seus efectos sobre a política galega, o PSOE en Galicia non volveu a ser segunda forza e, segundo todas as enquisas publicadas desde entón, tampouco o será nesta.

O que aínda resulta difícil de estimar é a repercusión que terá Sumar Galicia, a póla galega do partido de Yolanda Díaz, nestas eleccións. Sen candidata á vista a unhas semanas das eleccións e coa negativa de Martiño Noriega, exalcalde de Santiago de Compostela, a encabezala, o equipo de confianza de Díaz en Galiza asfíxiase coa conta atrás ata os comicios. Noriega non só se negou a ser candidato por Sumar, senón que frustrou as expectativas de Díaz de aglutinar na súa lista ao soberanismo galego á marxe do Bloque, representado por Anova, a escisión do nacionalismo encabezada en 2012 polo histórico político Xosé Manuel Beiras.

O populismo de dereitas do alcalde de Ourense entra en xogo

Por último, tamén é difícil medir o impacto que terá a nova candidatura do partido populista de dereitas do alcalde de Ourense, Gonzalo Pérez Jácome, Democracia Ourensana, que si anunciou ata o nome que vai abrir a súa lista para as eleccións autonómicas de 2024 en Galicia. Presentarase só na provincia de Ourense. A través de Twitter, Jácome anunciou que o elixido será Armando Ojea, o seu actual tenente de alcalde. Esta candidatura ten máis papeletas para romper os plans do Partido Popular e se logra os “máis de dous escanos” aos que aspira, podería ser a chave de Goberno para que os herdeiros de Feijóo en Galiza logren a  súa polo de agora complexa quinta investidura consecutiva.