O prelo
Nomear a dor

Unha palabra ou un dedo teu na nosa cona non bastarán para sandarnos, o anti-manual de anatomía de Emma Pedreira.
2 jun 2024 06:00

“Dor non é apotegma.É oración”

A dor non é unha enfermidade. Non é un defecto. Non é algo mesurable. A dor é diferente en cada persoa. Atópase a medio camiño entre o físico e o psicolóxico. “É unha agulla encetada que se inexiste unha vez perdida baixo a pel”. Así a describe Emma Pedreira no seu fanzine Unha palabra ou un dedo teu na nosa cona non bastarán para sandarnos. A obra, editada con tino por Jorge R. Durán, contén ademais do texto colaxes da autora, elaboradas en moitas ocasións a partir de ilustracións de anatomía. Este breve poemario constrúese coa vontade de estudar o inestudable: o misterio da dor, unha sensación subxectiva pero evidente que atopamos nestas páxinas coma unha figura semellante ao cravo rosaliano.

“Hai días nos que a ausencia de dormanca”

O corpo, indubidable protagonista da obra, establécese coma unha colección de desperfectos: marcas de aleitar, dentes caídos, peles mortas, a dentamia da ansiedade… Pedreira fai reconto dos danos como sedimentos do tempo e fainos chegar así a súa oración. Se cadra a dor non é unha presenza, senón unha carencia, algo que nos fai desexar. A dor trae o futuro. Porén, este corpo diseccionado ante os nosos ollos non é un corpo calquera. A autora non dubida en vencellar a dor inexplorada ao xénero feminino. Cómpre ter en conta que dúas de cada tres persoas que sofren dor crónica son mulleres, que a gran maioría de avances no campo da saúde se fixeron a partir do universal masculino (“Se tes que entenderme desde o teu corpo /debúxame”, “O corazón un pouco máis aquí, /o fígado un pouco máis pequeno”) e que, aínda agora, a muller se asocia á irracionalidade, á sensibilidade, ao misticismo. Desta maneira, o corpo feminino segue a verse coma un enigma, o que provoca que moitas doenzas feminizadas permanezan na escuridade.

“Histéricas fomos todas ata que comezastes a apalparnoscoa luz prendida”

Fronte ao descoñecemento científico, Emma Pedreira pon sobre a mesa a necesidade do autocoñecemento, de poñer en palabras aquilo que nos acompaña, de facer as paces co cravo coma cun vello inimigo. O anti-manual de anatomía que temos entre as mans transfórmase aos poucos nunha reivindicación do poético para nomear a dor fronte a unha ollada parcial que estigmatiza os nosos corpos. O fanzine desapréndenos a linguaxe técnica e substitúea polo poema, tamén graficamente, xa que nas representacións do corpo humano as frechas pasan de sinalar a terminoloxía médica a sinalar os versos de Emma.

“O único que quero é que o de dentro teña un nomepara falarlle.”

A voz poética aprende a bruar para enunciarse, porque o maior dano que se pode sofrer, máis que a dor, a enfermidade e a incomprensión, é o silencio. “Feroces no berro. /Asustadas no silencio.”, as histéricas de Pedreira empuñan a súa colección de dores, berran, choran e revólvense contra unha ciencia patriarcal que non bastará para sandalas.

O pdf liberado do fanzine pódese conseguir escribindo á propia autora. Pareceume necesario facer esta recensión porque, se xa é difícil atopar información sobre libros publicados fóra dos grandes selos, aínda é máis difícil atopala sobre obras autoeditadas, e considero que no mundo do fanzine se move moi boa literatura. Este Unha palabra ou un dedo teu na nosa cona non bastarán para sandarnos é un bo exemplo.

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Culturas
Bob Pop “Mis poemas son unas croquetas sabrosas y no congeladas”
Escritor y vedete intelectual, acaba de publicar ‘De cuerpo presente’, un poemario donde responde 27 años y un diagnóstico de esclerosis múltiple después a sus miedos ante la enfermedad en la juventud.
Poesía
Poesía Por qué vive Roque Dalton: 50 años del asesinato del poeta de El Salvador
El poeta Roque Dalton sigue desaparecido desde que aquel día murió “muchacho” con 40 años de edad. Que Roque Dalton murió muchacho lo escribió su amigo Mario Benedetti, también poeta.
Xunta de Galicia
Política A Xunta recibe ao embaixador de Israel en funcións mentres Gaza agoniza ao bordo da fame
O Goberno de Alfonso Rueda escenifica a súa boa sintonía coa Administración de Benjamín Netanyahu apenas unhas horas despois de que Israel bombardease unha escola que servía de refuxio e ordenase unha evacuación masiva en Gaza.
Palestina
Genocidio La ONG anti-UNRWA lanzada por exespías y marines de EEUU siembra el caos en el reparto de alimentos en Gaza
La Fundación Humanitaria de Gaza (GHF) creada a comienzos de este año y vinculada a agentes del ejército y la inteligencia estadounidense ha sido acusada de desaparecer a una persona y disparar a quienes estaban esperando ayuda.
Alemania
Litigio climático Un tribunal alemán abre la puerta a que grandes emisores puedan ser responsabilizados de daños climáticos
El jurado descarta la demanda del agricultor peruano Saúl Luciano Lliuya por entender que el riesgo a su propiedad es demasiado bajo, pero esta misma argumentación podría llevar a condenas en otros casos.
Madrid
Derecho a la vivienda Victoria contra la Sareb: 16 familias consiguen firmar contratos después de años de lucha
Un bloque en lucha de Casarrubuelos (Comunidad de Madrid) consigue formalizar contratos con el banco malo, al que acusan de actuar “como un fondo buitre”. En Catalunya, diez ayuntamientos apoyan los reclamos de 62 hogares en huelga contra La Caixa.

Últimas

Universidad
Genocidio Las universidades españolas han firmado 44 proyectos con Israel desde septiembre de 2024
Los acuerdos dentro del programa Horizon Europe se han sucedido a pesar de las declaraciones de decenas de universidades de suspensión de relaciones con Israel.

Recomendadas

Culturas
Erika Lust y Sara Torres “El deseo tiene una potencia inagotable para transformar la realidad si lo liberamos de las normas”
Sexo, deseo o ética del placer son algunos de los temas que hilan la escritora Sara Torres y la productora de cine porno Erika Lust en ‘La abundancia del deseo’.