Opinión
Etxebizitza duin baten aldeko oihua

Etxebizitzarena datozen urteetako erronkarik handiena dela diote politikariek. Alokairuaren prezioarekin eta salerosketa merkatu askearen funtzionamenduarekin arazoak daudela. Eta onartu dute arazo estrukturala dela, baina ez dute aipatzen nola urte luzez egindako politika neoliberalek sortu duten orain konpongaitza dirudien arazo hori. Etxebizitza erosteko aukerarik ez izatea, alokairua ordaintzeko soldataren erdia baino gehiago erabili behar izatea, zahartzaroa arte pisua partekatzera behartua egotea… Orain dela 20 urte anomalia zena normalizatu egin da. Prekarietatea normalizatu da. Eta aski esateko momentua iritsi da, kaleetan etxebizitza duin baten aldeko oihua egiteko momentu da.   

Azken 10 urteetan 10.000 etxegabetze baino gehiago gertatu dira Hego Euskal Herrian eta horietako askok alokairuaren igoera geldiezinarekin lotura zuzena dute. Aipagarria da etxegabetzeek gertatzen jarraitzen duten bitartean, 76.000 etxebizitza hutsik daudela. Espainiar estatuan alokairuan bizi den %45a pobrezia arriskuan dago. Hau da, etxebizitza izateak pobretu egiten zaitu jabegoa aberasten duen bitartean. Eta ordaindu ezinik bazabiltza zure bizitokia etxebizitza turistiko batean bilakatu daiteke. Jada 8.000 baino gehiago dira Gipuzkoa, Bizkaia eta Araban. 

Espainiar estatuan alokairuan bizi den %45a pobrezia arriskuan dago. Hau da, etxebizitza izateak pobretu egiten zaitu jabegoa aberasten duen bitartean

Euskal Herriko herri eta hirien lurrak pribatizatu egin dira enpresa eraikitzaile erraldoien mesederako eta etxebizitza berrien prezioak gora egin du modu neurrigabean. Pasa den urtearekin alderatuta, etxebizitzen salneurria %8,4 handitu da. Hileko bataz besteko soldata berriz, %2,5 besterik ez da igo. Kostako herrietan ez da erreza milioi erditik berako pisuak aurkitzea eta Donostia eta Bilbo bezelako hirietan ere eskari asko eta eskaintza gutxi dago. Jaioterritik alde egitera behartu gaituzte eta, zentzu handi batean, hori normalizatu dugu. Zure auzoan zahartu nahi izatea finegia zela esan zuen Eneko Goiak, EAJko Donostiako alkateak. Eta konfrontaziorik gabe erori gara logika horietan.

Merkatuaren gehiegikeri hauen aurrean ez da politika publiko eraginkorrik egin. Euskal Herriak estatuko etxebizitza parkerik handiena duela esan ohi da, baina Europako beste hainbat herrialdetik oso urrun dagoela ezkutatzen da. Ez da apostu garbi bat egin alokairu soziala sustatzeko eta salmentan jarri diren etxebizitza babestuen prezioak ere ez datoz bat gaur egungo soldata eta diru sarrerekin. Maiatzean ia 30.000 pertsona ziren babestutako etxebizitza baten zain zeudenak Hego Euskal Herrian. Jaurlaritzak hurrengo lau urteetan 7.000 eraikitzea hitzeman du. Ez da nahikoa.  

Etxebizitza soziala eraiki, alokairuen prezioak mugatu, etxebizitza turistikoak debekatu… asko dago egiteko eta krisi estruktural honek lehen bait lehen egitea eskatzen du. Institituzioen paralisiaren aurrean herritarrek aski esan dugu. Etxebizitza duin bat eta bizitza proiektu duin bat eraikitzeko aukera izan nahi dugu. Eta, horretarako, bihar Bilboko kaleak beteko ditugu Euskal Herriko Etxebizitza Sindikatuen Sarea eta Euskal Herriko Etxebizitza Sindikatu Sozialistak deituriko manifestazioan. Etxebizitzaren negozioaren aurka altxatzen ez bazara, zeren aurka altxatuko zara?