Música
MJ Pérez: “Escribir unha canción en portugués era un anhelo para min”

MJ Pérez transmite un chorro de enerxía tanto cando toca como cando fala. Ven de sacar o seu primeiro tema en portugués, Vai embora!. Di ter medo de saturar aos seus seguidores con promoción, mais nós só esperamos que siga incrementando a súa visibilidade. Falamos con ela sobre a importancia da música e de compartir as creacións co público. 

Nas túas cancións falas moito de fuxir do que fai dano, e do empoderamento. A que se debe?
Cando falo con compañeiras músicas sobre que é o que dá inspiración, sempre sae o tema de que cando estás feliz, rara vez che sae unha canción. As cancións nacen de sensacións potentes, que non teñen que ser negativas, pero si intensas. Cando estás contento estás como adurmiñado. Eu teño cancións que parecen ser de desamor, pero en verdade falan doutras cousas. “Canción de guerra” escribina nun momento da carreira no que estaba moi frustrada co mundo universitario, de aí ese “uns veñen, outros van, e nós seguimos aquí dando guerra”. Agora sinto que esa canción me fala doutras cousas. As cancións nunca teñen un significado pechado.

En “Vai embora!”, cantas en portugués. Foron as túas raíces as que te levaron a dar este salto?
Este é un ‘single’ que vai estar no novo disco, pero non quere dicir que todo vaia ser en portugués, pregúntanmo moito (risas). Non sei se escribirei máis temas en portugués, mais ogallá se así o quere a inspiración. No futuro encantaríame crear algo meu, pero versionando cancións do folclore deste país. O novo disco vai ser en galego, excepto por ese tema. O portugués venme da miña nai, pero vai máis aló de que ela sexa portuguesa. Eu sinto estas raíces como propias. Non podo escoller, son tan galega coma lusa. E por iso escribir unha canción nesta lingua para min era un anhelo. Sinto este tema como unha débeda que tiña que cumprir, como unha homenaxe, tanto ás miñas raíces como á miña nai.

“As cancións nacen de sensacións potentes, que non teñen que ser negativas, pero si intensas”

O teu novo disco é diferente aos anteriores?
O tema adianto bebe do fado, pero o disco novo en si é unha mestura doutros moitos estilos. Está un pouco máis lonxe do pop-rock do que eu adoitaba facer, pero foi o que me pediu o corpo esta vez. Ten temas con toques latinos, chiscadelas ao folclore galego... Creo que o mellor que ten é que é un equilibrio entre facer música acústica e con banda.

Como ves a situación da música na Galiza, e concretamente a situación da muller?
Eu nunca presenciei cousas desagradables. Mais, teño compañeiras que me teñen contado as súas experiencias e asusta escoitar as cousas que sufriron. Si teño vivido comentarios como “claro, é que a ti métente neste cartel porque es muller”. Por iso penso que aínda hai moito que loitar neste sentido.

No seu momento tivemos espazos como o Xabarín Club, que normalizaron a situación do galego e da música galega, pero eses espazos xa non existen. Temos que conseguir chegar á xente nova.

Sobre a situación da música galega, penso que estamos nun momento moi efervescente. Hai moita xente nova con ganas de crear en estilos diversos. Cal é o problema? Que temos moi pouca visibilidade, estamos en internet pero traballándoo moito. Hai medios online, feitos por amor á música que fan moito, pero os convencionais non cumpren coa súa responsabilidade. No seu momento tivemos espazos como o Xabarín Club, que normalizaron a situación do galego e da música galega, pero eses espazos xa non existen. Temos que conseguir chegar á xente nova. Hai que lles agradecer ás mestras, que fan unha labor impresionante para incluír a música en galego nos programas para adolescentes. Temos que estar máis orgullosas do noso, e potencialo.