Euskal Herria
“Borrokak ez dau etenik eta alkartasuna lantzen segidu beharko dogu”

Garbiñe Astoreka Ugaldegaz (Bermeo, 1973) aritu gara borroka zahar eta barrien inguruan, bizi osoa borrokan ibilia da eta jarraitzeko prestutasuna agertzen dau militante bermeotarrak.

Zelan gogoratzen dozu ume garaiko Euskalerria?
Ni 1973an jaio nintzan, frankismo garaian, eta herri mugimendu handia egoan. Neure gurasoek eroaten ninduen Lemoizeko zentral nuklearraren kontrako manifestazinoetara, amnistiaren aldeko mugimendua, ikastolen sorrerie... eta Bermeo orduko Euskal Herria moduan herri aktiboa zan. Heroinaren eraginak lokartu zeuena.

Zeure lehenengo manifak Lemoizeko zentral nuklearreko borrokakoak orduan.
Bai, nire amak kontaten dau neure lehengo manifestazinoatara ondino silletan eroan ninduela.

Gazte garaian Iruñera joan zinen ikasten.
Bai, Iruñean ikasi neban. Nafarroako Unibertsitate Publikoan, Gizarte Lana. Ni Alde Zaharrean bizi nintzan, eta zuzenean bizi genduan Euskal Jai gaztetxien okupazinoa, insumisoen borrokea, uniko tasen kontrako mobilizazinoak, auzo elkarteak, herri mugimendua bizi bizi egoan, autogestinoa eta dana posible zala sinisten genduan.

Eta Bermeora bueltan euskerearen aldeko borrokan murgildu zintzazan.
Bai, Bermeora bueltan karrerea amaituta eta EGA ikasten ibili nintzan, erderaz ikasi, baina euskeraz behar egin gure neban-ta. Eta hor Euskal Herrian Euskarazen parte hartzen hasi nintzan epaitegia eta osasungintza euskalduntzeko ekintzetan, epaile euskaldun bat lortu genduan behintzat.

“Askapen mugimenduaren hausturagaz herrigintzaren sustraietara bueltatu nintzan”

Lemoiz, presoak, euskerie... 1990 hamarkada hartako borroka guztien saretzea zan nazio askapenerako mugimendua, zelakoak ziran garai horrek?
Garai onak eta gogorrak, herri mugimendutik eragile politikoetara, bakoitzak ahal genduan mailan konpromisoa hartzen genduen arloen dinamizazinoa euskerea, emakumea, errepresinoa, sozioekomonia... Bilakaera naturala zan, transmisinoa egoan eta bizi genduan egoereari eskatzen eban erantzuna ematen geuntson.

Askapen mugimenduaren haustura ailega arte. Haustura danak diren moduen mingarria izan zan, ez zan eztabaida behar dan moduan egin eta askapen mugimendua desartikulatu zanean asko umezurtz lotu ginan. Orduan barriro sustraietara bueltatu nintzan guztiz desaktibatuta egoan herri mugimendua berpiztera.

Zelan bizi izan dozuz ziklo aldaketa eta estrategia armatuaren amaierea?
Momentu gogorrak, errepresino handieraren eraginez erabakiak goitik behera hartuten ziran. Eztabaida ez zan emon baldintza onetan eta ezta behar eban sakontasunean bere, errespetu falta handiak gertatu ziran, nik esaten dot dibortzioa ez zala ondo amaitu. Nik behintzat holan bizi izan neban, ez dot gura jakin bere erbestean eta kartzelan egoazanek zelan biziko eben.

Borroka txikiak izan dira bere bai zeure bilakaera militantearen parte, adibidez presoekiko alkartasun mugimenduan.
Beti, normala da errepresinoa jasoten daben lagunekaz alkartasuna eukitea, bisitak egin, kartak idatzi, paketeetan lagundu, epaiketetan babesa emon, fiantzatako diru bilketak egin... Orain bere bardin jarraitzen dogu, borrokak ez dau etenik eta kartzelak beti egongo dira hor etsaiaren tresnarik errepresiboena dalako, orduan alkartasuna lantzen segidu beharko dogu.

Laister preso guztiak etxera.
Hoba lekizu! Baina erreza ez da izango, mailakatua izan da, ezberdintasun handiekaz. Prozesu baten bilakaeran albo ondorioak dira, ni ez nago ados erabaki askogaz baina errespetatzen dodaz. Garrantzitsuena da gero libre dauzenean, babesa emotea eta laguntzea, zoritxarrez herriratzea ez da erreza izaten-eta.

“Datozen errefuxiatuei lagundu behar dautsegu bizi baldintza duinak izan daiezan beraien herrietan eta hemen”

Borroka bai, jaia ere bai. Txosna mugimendua izan da herri mugimenduaren atal estrategikoa? Orain Bermeoko Andra Mari eta Santa Eufemia jaiak ospatzen gabizen honetan...
Bai, herriak guneak behar dauz eremu ez formalak jentiagaz egoteko, inportantea da aisialdia. Ni beti izan naz jai herrikoien aldekoa, auzoetako jaien aldekoa... Bermeoko Txosna Batzordean urteetan ari gara hori lantzen herriko eragile eta banakako askoren laguntzagaz.

Borroka barriak dauz bere, errefuxiatuekiko alkartasun borroka, esaterako.
Beste alkartasun mota bat da, geure familia bere etorkina izan zan, aittitte eta amumaren neba arrebak Ameriketara eta Australiara joan ziran, eta badakigu zer dan. Datozenari lagundu behar dautsegu bizi baldintza duinak izan daiezan beraien herrietan eta hemen.

Gaur egun Gaztelugatxe ez turistifikatuteko borrokan zauz bere...
Bermiotarrok Gaztelugatxegaz lotura handia dekogu, neuk pertsonalki lotura emozionala, ze aita gazte hil zan eta beragaz erlazionetan dot. Jagon behar dan eremua da eta orain jasangaitza dan jendetza hartzen dau, destrozatu egingo dabe. Gaur egun ez dau erakundeen arteko marko amankomun bat erabakiak hartzeko eta alkarlanerako, Bermeoko osoko bilkurak eskatu eban baina oraindik ez da gauzatu, sinadurak batzen ari gara hau bultzatuteko.

Ongi etorri Gernikara!

Iván Pastor

Migración

Ongi etorri Gernikara!

Iván Pastor

Doce personas migrantes llegaron el pasado sábado a Gernika en la acogida organizada por Busturialdea Harrera Eskualdea, que ha contado con gran apoyo de las vecinas y colectivos como Astra y Egurre Gazte Asanblada, que cederán sus espacios para el alojamiento