Mario Vilariño

Un rapaciño de 19 anos de Atlanta, Georgia, removeu a crítica do xénero máis conservador da historia da música.

A banda deseñada ante as novas plataformas de streaming.

Nesta segunda parte achegámos a unha etapa de menor producción musical, ainda que tamén vai ser longa, dura e intensa.

Hai moito Ennio Morricone que estudar. Nesta primeira parte achegámonos aos seus primeiros pasos.

Este 2018, o artista colombiano J Balvin lanzou o seu terceiro álbum, Vibras. Con el pasou algo, como mínimo, divertido: por vez primeira, toda a crítica profesional atreveuse a falar ben do reguetón. Este xénero músical chegou, por fin, ao mainstream.

Ao centrar a mirada no artista e o seu séquito, non vemos todo o que está a pasar detrás deles. Vehículos da policía ardendo, a morte personificada a cabalo, disturbios, xente sendo perseguida... Todo o que se tenta ocultar está aí, á vista, aínda que nos obriguen a mirar cara outro lado.

A disputa entre un cristián libanés, Tony, e un refuxiado palestino, Yasser, serve de mecha para acender odios fondamente arraigados na sociedade libanesa. Con esta interesante premisa, o director Ziad Doueiri aborda unha alegoría que debe ser tratada con coidado, e non deixarnos levar polas emocións e a empatía que suscita.

Ni Sito Miñanco, ni Laureano Oubiña, ni el resto de personajes retratados aquí son leyendas a honrar, sino una serie de individuos que colaboraron estrechamente con la desarticulación del movimiento obrero gallego durante el siglo pasado.

"Nin Sito Miñanco, nin Laureano Oubiña, nin o resto de personaxes retratados aquí son lendas a honrar, senón unha serie de individuos que colaboraron estreitamente coa desarticulación do movemento obreiro galego durante o século pasado."