Opinión
¿Qué ha pasado con las mujeres que ejercían la prostitución en la Pista de Silla?

La entrada sur a la ciudad de València se convirtió el 29 de octubre, la noche de la dana, en la autovía del terror. Médicos del Mundo asegura que no hubo medidas para las mujeres que ejercían la prostitución en esta zona.
Prostitución Dana
Eva Máñez Una silla habitual en la V31 cercana a los polígonos industriales de L´Horta sud

La entrada sur a la ciudad de València se convirtió el 29 de octubre, la noche de la dana, en la autovía del terror. La mediana que separa los carriles de la V31, la conocida como Pista de Silla, frenó durante unos instantes la progresión de la lengua de lodo hacia la Albufera, pero el agua llegó a más de medio metro, chocó con la mediana provocando una gran ola y los coches y camiones flotaron sin control. Decenas de personas pasaron la noche con el agua al cuello, muchas murieron en esa carretera, la mayoría abandonaron los coches y como zombis caminaron hacia la ciudad al amanecer.

Esta misma carretera es desde hace décadas un enclave muy visible y conocido de prostitución tanto callejera como en prostíbulos. De hecho, en 2022 varios ayuntamientos lanzaron una campaña municipal para, según anunciaban, “cerrar filas contra los puteros” con medidas policiales en esa zona.

Ahora una gran campa de coches amontonados, basuras y enseres llenos de lodos recuerda la dana. La campa es un continuo entrar y salir de camiones a descargar lodos, dejar enseres o llevarse basuras a plantas especializadas. Huele a humedad y podrido y una nube de polvo rojo flota en el aire. En la acera contigua dos chicas comparten una silla, cien metros más arriba hay un gran prostíbulo del que entran y salen hombres, más adelante otra mujer en otra silla y si seguimos por la misma vía de servicio llegamos a un nuevo motel, reluciente, que acaba de ser inaugurado.

“Soy superviviente de la dana y ejerzo la prostitución”, así comienza el audio de una mujer anónima. “Vivíamos en una planta baja y tuvimos que refugiarnos en un tercero. Durante días no quise salir de casa, solo pude llorar. Han pasado los meses y no sé qué va a pasar, me siento sola en este proceso, no puedo acceder a ayudas. Hay noches que no puedo conciliar el sueño, solo me queda tirar para adelante”, concluye.

¿Qué pasó con estas mujeres en la zona afectada por la dana? ¿Alguien se ha preocupado por ellas? Teresa Meana, de la Asamblea Feminista de València, alertó a los medios antes del inicio de la manifestación del 25-N: “Hay trabajadoras sexuales en los polígonos arrasados por la dana, de las que no se sabe nada porque no están ni identificadas, ni denunciadas, porque a lo mejor ni su gente sabía que estaban allí”.

El trabajo de Médicos del Mundo

Andrea Sixto es la presidenta de la delegación autonómica de Médicos del Mundo, una organización que se declara abolicionista de la prostitución y que lleva más de dos décadas dando apoyo y asistencia a “mujeres en situación de prostitución y explotación sexual”, tanto con una unidad móvil para el trabajo de calle, con salidas a pisos y clubs, como con un centro específico donde dan asistencia psicosocial y sanitaria. De las 873 mujeres que atendieron el año 2023, calculan que unas 30 son de la zona dana.

En un primer momento los esfuerzos de MDM se centraron en intentar localizar a estas mujeres y “comprobar si estaban bien o si por lo menos estaban enteras”, aunque reconoce que esta tarea no resultó fácil porque “se desplazan a otras zonas y perdimos el contacto con muchas de ellas”, de las 30 apenas tres continúan en la zona, comenta.

Sixto remarca que hay un cúmulo de circunstancias a las que hay que añadir las de la barrancada, y que cada una de estas mujeres es un caso diferente con muchas especificidades: la falta de red social de muchas de ellas, la situación administrativa irregular de algunas (migrantes sin papeles), la falta de recursos o la carencia de empadronamiento para poder solicitar ayudas. “Para las mujeres que estaban saliendo de la prostitución y tenían concedida la renta valenciana de inclusión era más fácil poder parar”, nos cuenta, “teniendo un ingreso puedes plantearte intentar sobrevivir, pero las que no tenían concedido ningún tipo de ingreso tienen que sacar dinero de algún sitio”.

Andrea Sixto (Médicos del Mundo): “Es un colectivo al que desde el principio de la dana no se tuvo en consideración por parte de las administraciones, ni a nivel de alojamiento, ni de articulación de ayudas, ni de nada”

Además, agrega Sixto, “es un colectivo al que desde el principio de la dana no se tuvo en consideración por parte de las administraciones, ni a nivel de alojamiento, ni de articulación de ayudas, ni de nada”. Y pone como ejemplo los polideportivos que se habilitaron para dar cobijo a las víctimas. “Ni siquiera estaban separados por sexos, una mujer en situación de prostitución podría ir a buscar refugio y encontrarse allí con sus prostituidores, terrorífico”, se lamenta.

“Incluso hay mujeres que no querían ir al centro de salud o hacer las colas para coger agua o comida por miedo. Son mujeres que en muchos casos están en situación administrativa irregular, además de la situación añadida de prostitución. La dana es un agravante para una situación que ya es de continua emergencia" señala. “Es necesario crear protocolos de actuación para estos colectivos vulnerables ante emergencias y catástrofes”, afirma la profesional. Al preguntarle a Andrea Sixto si servicios sociales de algún Ayuntamiento o de la Generalitat se pusieron en contacto con ellas, “no ninguno”, nos responde. Únicamente el Ministerio de Igualdad facilitó una partida económica de urgencia que ha servido para poder ofrecer apoyo psicológico y orientación a las mujeres afectadas que están en alguno de los programas integrales de acompañamiento de MDM, especifica.

María: “Perdí todo”

Para María el día 29 de octubre fue una pesadilla. De hecho, esta mujer que ejerce el trabajo sexual por su cuenta repite esta palabra varias veces en nuestra conversación. “Estaba trabajando, me cogió atendiendo un servicio. Las niñas con mi madre y yo, obvio, no sabía nada. Quedé incomunicada con el cliente, un señor al que no conocía de nada, no hubo tiempo de reacción y fue angustioso. La mujer explica que estuvo dos días incomunicada. Intenté salir por la mañana a la calle ¡imposible! Me recordó mucho cuando ejercía en pandemia. Intenté calmarme, pero no había teléfono ni luz. Y el señor quería su servicio; inaudito. Me da vergüenza ajena contarlo. Es surrealista. Reconozco que no podía salir, no podía hacer nada, pero lo que menos me apetecía era eso. Muy a mi pesar lo hice, no había calefacción, a oscuras ... digo joder ¿qué hago? Follé por miedo, llorando como una Magdalena. Uf , es que de verdad que es para verse en situación”, cuenta la mujer con la que pudimos contactar por un chat de Telegram.

A sus 35 años, esta mujer  vivía y ejercía la prostitución en uno de los pueblos más castigados por las inundaciones. “Perdí todo. Tuve que salir de València, con una mano delante y otra detrás, e irme a otra ciudad, estoy con los trámites de las ayudas Dana solicitados. La verdad es que voy como las nómadas, he sido muy feliz allí y añoro mi tierra, mi trabajo y mi vida”. Comenzó a ejercer la prostitución con 18 años, estuvo casada y se divorció víctima de violencia de género. “Tengo cinco niñas, lo hago por ellas”, nos dice María”.

Empecé a ejercer por necesidad, pero al final, cuenta, encontró en ese trabajo una forma digna de ganarse la vida. "Me gusta, amo mi trabajo, aunque no lo parezca; eso sí, no a la trata ni a la explotación, una cosa no quita la otra”, aclara. Cuando la dana se llevó por delante su vida, no tuvo tiempo de descansar: “A los tres o cuatro días, me equipé y me lancé a la calle. No tengo vacaciones no tengo derecho a nada y si no trabajo no puedo pagar ni comer".

María, que sigue ejerciendo la prostitución en la ciudad a la que se ha mudado con su familia. Ahora, cuenta va a terapia y también reza. “Perdí mis recuerdos, mi ropa, mi coche, toda mi vida: unas tristes fotos del nacimiento de mis hijas, mi vestido de novia. Acabé harta de fregar y de limpiar y no queda nada más que barro y lodo hasta el techo”

Notas sobre este artículo
Para este reportaje solicitamos entrevistas a otras ONGs, la GVA y colectivos de trabajadoras sexuales, sin recibir respuesta. También nos pusimos en contacto con otras organizaciones de trabajo sexual, una de las cuales contestó vía email que: “Lamentablemente, aunque hicimos un llamado a ayudar a las trabajadoras sexuales en València, ninguna de ellas se puso en contacto con nosotras. También escribimos a varios colectivos de personas migrantes en Valencia para conocer su situación, pero ninguno de ellos tuvo aparentemente contacto con trabajadoras sexuales”. Los términos empleados en este artículo han sido utilizados en cada caso respetando el uso que hacían las personas entrevistadas.
Cargando valoraciones...
Comentar
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Cargando relacionadas...

Medio rural
Un grupo de xornalistas e fotógrafos lánzanse a documentar os baleiros do rural galego para que non esmoreza
Logo do éxito da exposición itinerante ‘Habitar o baleiro’, o fotoxornalista Brais Lorenzo e a xornalista Cláudia Morán arrincan o proceso de gravación dunha peza documental xunto coa produtora Metropolis.coop.
Ourense
As embarazadas de Ourense esixen dar a luz con seguridade mentres a Xunta manobra para trasladar o paridoiro
Demandan que se deteña o traslado á ubicación temporal e que o Sergas teña en conta as súas demandas.
Danza
Todo o que podería ser o xénero e como desfacelo dende o escenario
A compañía Disiden.cia rompe os moldes da identidade con 'Bipedestrución' na Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia, que cumpre 41 edicións cunha aposta radical pola diversidade, a memoria e o pensamento crítico.
CRTVG - Corporación Radio y Televisión de Galicia
A Xunta do PP remata o seu plan de control sobre a CRTVG tras escoller á súa nova directora en solitario
A xornalista Concepción Pombo substituirá, co único aval do Partido Popular, a Alfonso Sánchez Izquierdo. O Goberno de Alfonso Rueda modificou a lei de medios para que os votos do seu partido fosen suficientes para elixila.
Altri
A Plataforma Ulloa Viva cambia a súa directiva para os vindeiros anos de loita contra Altri
A veciñanza da comarca máis afectada escolleu entre dúas listas logo de non chegar a un consenso. A gañadora tratará de ampliar a súa base de socias e socios por toda Galiza e abrirá máis as portas ás grandes organizacións do país, como a CIG.

Últimas

Altri
Galiza elixe o rumbo da loita contra Altri nas eleccións á directiva da plataforma Ulloa Viva
A veciñanza da comarca máis afectada presenta dúas listas separadas logo de non chegar a unha proposta de consenso. Por unha banda, concorre unha candidatura continuísta e, pola outra, unha alternativa que se achega máis o nacionalismo institucional.
AGANTRO
O desprazamento forzoso en Chiapas: metáfora da vida núa
Conversamos coa investigadora América Navarro sobre o desprazamento forzoso en Chiapas.
El Salto n.79
Galicia dice 'no' al capitalismo verde y en el último número de la Revista El Salto te lo contamos
Ya está disponible el número 79 de nuestra revista, en el que destacamos la investigación y el rechazo social que encuentra el proyecto de macrocelulosa de la multinacional Altri.
O Teleclube
'O Teleclube' alucina no deserto con Óliver Laxe e 'Sirat'
Laxe leva o seu cuarto premio de Cannes, esta vez en competitición, polo seu novo filme que explosiona na gran pantalla.
A Catapulta
O tempo, o espazo e a poesía de Estíbaliz Espinosa
A poeta visita A Catapulta para conversar sobre o seu traballo e a súa traxectoria literaria

Recomendadas

Medio rural
A esperanza da xestión colectiva fronte ao espolio: os comuneiros de Tameiga contra o Celta
Mentres varios proxectos industriais tentan privatizar e destruír os ecosistemas galegos, algúns grupos de veciños e veciñas organizadas fan oposición social construíndo alternativas comunitarias. Ás veces, tamén gañan ao xigante.
Feminismos
Dous anos sen reparación tras sufrir lesbofobia nun Rexistro Civil de Pontevedra cando ían inscribir a seu fillo
Un funcionario negouse a inscribir ao fillo de Antía e a súa parella. Un erro de redacción na lei trans está detrás dos argumentos que o funcionario esgrime para defender a súa actuación.
Migración
A veciñanza mobilízase para acoller migrantes tras o peche de centros de Rescate Internacional en Galiza
Tras o progresivo desmantelamento de varios dispositivos de acollida, moitos refuxiados foron trasladados a outros puntos do Estado sen aviso previo. Outros son simplemente desaloxados trala denegación da súa solicitude de asilo.
Ourense
Ourense organízase para loitar contra patrullas de extrema dereita nos barrios máis empobrecidos da cidade
A veciñanza e os movementos sociais responden ao discurso do medo promovido por Frente Obrero e sinalan a súa estratexia de criminalizar a pobreza e sementar odio en contextos de exclusión e abandono institucional.
Comentarios

Para comentar en este artículo tienes que estar registrado. Si ya tienes una cuenta, inicia sesión. Si todavía no la tienes, puedes crear una aquí en dos minutos sin coste ni números de cuenta.

Si eres socio/a puedes comentar sin moderación previa y valorar comentarios. El resto de comentarios son moderados y aprobados por la Redacción de El Salto. Para comentar sin moderación, ¡suscríbete!

Cargando comentarios...