Cine
‘Sin fin’

[Crítica] María León y Javier Rey protagonizan un viaje de desesperación parco en palabras.

Sin fin - 01
María León y Javier Rey, en ‘Sin fin’. © Filmax
@Cabornero_
31 oct 2018 06:00

El amor trasciende cualquier dimensión. O incluso es una dimensión en sí misma, como se intuye en Interstellar (2014). Es una premisa áspera a simple vista, pero que enmarca la evolución humana. Sin lazos afectivos que vayan más allá, tan solo revolotearíamos sin rumbo sobre la faz de la Tierra. De ahí que muchas religiones, incluso las políticas, apelen al amor hacia el prójimo como recurso de bienestar efímero.

Paradójico que se busque el bienestar propio en la alegría ajena; el egoísmo sembrando altruismo, así es la sinrazón del amor. Y así se resume Sin fin, ópera prima de los hermanos José y César Esteban Alenda. Una película directa y taciturna, en la que viajar en el tiempo es la guinda de un pastel que muy pocos querrían comerse.

Javier (Javier Rey) viene del futuro para recuperar el amor perdido de María (María León) y juntos reviven la magia del día que se conocieron, el primer día de su vida de verdad. Repiten el viaje que les llevó de un amanecer en Madrid a un atardecer en la costa andaluza. Todo para conseguir que ella vuelva a ser aquella mujer plena de entusiasmo y de la que él se enamoró bajo su flequillo.

Este filme plasma la desesperación de quien se esfuerza y habla aunque enfrente los demás se rindan y prefieran el silencio. Las reminiscencias de Javier son puñales, lo alejan de recuperar a su novia en su empeño de comparar el pasado prometedor con el presente comprometido. María ha sufrido y habrá sufrido, un escenario en futuro perfecto que él no admite.

Sin fin fue una de las cintas triunfadoras en la 21ª edición del Festival de Málaga, con la Biznaga de Plata al mejor actor para Javier Rey y también con el premio de la Asociación de Escritoras y Escritores de Cine de Andalucía (ASECAN), en palabras del jurado "por su eficacia para transmitir la emoción de unos personajes contorneados por el paso del tiempo, a través de un guion escrito con virtuosismo y verdad".

A todo ello se añade la precisión de María León, que sigue con su buena rutina de desmarcarse de lo banal. De vis cómica, la actriz sevillana ahonda aquí en una faceta opuesta y que tan bien domina. Su personaje desgarra con miradas en lugar de verborrea, para una historia de sencilla trama y profundo trauma. Los dos descubren que amar lleva su tiempo.

Arquivado en: Cine Cine
Sobre o blog
Todo es política. Cine y series.
Ver todas as entradas
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Cine
Cine Rezad por los viajeros
‘Les voyageurs’, ópera prima del camerunés David Bingong, es un retrato de la vida de los inmigrantes que esperan para cruzar la frontera que separa Marruecos de España.
El Salto Radio
EL SALTO RADIO Podcast familiar Caleidoscopio, episodio 26: Y... ¡Acción! (Segunda parte)
Los pequeños colaboradores y colaboradoras nos cuentan cómo sería su película ideal, cuánto creen que tardarían en grabarla... y cómo imaginan que sería su estreno.
Opinión
Opinión Sirat y las zonas temporalmente autónomas
En la película de Olivier Laxe prevalece el relato sobre la deserción del mundo que una mirada a la propia creación de la comunidad que surge en torno a las raves.
Sobre o blog
Todo es política. Cine y series.
Ver todas as entradas
CRTVG - Corporación Radio y Televisión de Galicia
CRTVG A Xunta do PP remata o seu plan de control sobre a CRTVG tras escoller á súa nova directora en solitario
A xornalista Concepción Pombo substituirá, co único aval do Partido Popular, a Alfonso Sánchez Izquierdo. O Goberno de Alfonso Rueda modificou a lei de medios para que os votos do seu partido fosen suficientes para elixila.
Altri
Altri A Plataforma Ulloa Viva cambia a súa directiva para os vindeiros anos de loita contra Altri
A veciñanza da comarca máis afectada escolleu entre dúas listas logo de non chegar a un consenso. A gañadora tratará de ampliar a súa base de socias e socios por toda Galiza e abrirá máis as portas ás grandes organizacións do país, como a CIG.
El Salto n.79
Altri A celulosa ou a vida: xornalismo situado e loita social para frear un ecocidio
O xoves 17 de xullo esperámosvos no CS 'A Nubeira' de Vigo para presentar o último número da revista El Salto xunto a algunhas das súas principais protagonistas: as que loitan contra o macroproxecto de celulosa liderado por Altri e avalado pola Xunta.
Altri
Altri Galiza elixe o rumbo da loita contra Altri nas eleccións á directiva da plataforma Ulloa Viva
A veciñanza da comarca máis afectada presenta dúas listas separadas logo de non chegar a unha proposta de consenso. Por unha banda, concorre unha candidatura continuísta e, pola outra, unha alternativa que se achega máis o nacionalismo institucional.

Últimas

O Teleclube
O Teleclube 'O Teleclube' alucina no deserto con Óliver Laxe e 'Sirat'
Laxe leva o seu cuarto premio de Cannes, esta vez en competitición, polo seu novo filme que explosiona na gran pantalla.
A Catapulta
A Catapulta O tempo, o espazo e a poesía de Estíbaliz Espinosa
A poeta visita A Catapulta para conversar sobre o seu traballo e a súa traxectoria literaria

Recomendadas

Medio rural
Medio rural A esperanza da xestión colectiva fronte ao espolio: os comuneiros de Tameiga contra o Celta
Mentres varios proxectos industriais tentan privatizar e destruír os ecosistemas galegos, algúns grupos de veciños e veciñas organizadas fan oposición social construíndo alternativas comunitarias. Ás veces, tamén gañan ao xigante.
Feminismos
Feminismo Dous anos sen reparación tras sufrir lesbofobia nun Rexistro Civil de Pontevedra cando ían inscribir a seu fillo
Un funcionario negouse a inscribir ao fillo de Antía e a súa parella. Un erro de redacción na lei trans está detrás dos argumentos que o funcionario esgrime para defender a súa actuación.
Ourense
Ourense Ourense organízase para loitar contra patrullas de extrema dereita nos barrios máis empobrecidos da cidade
A veciñanza e os movementos sociais responden ao discurso do medo promovido por Frente Obrero e sinalan a súa estratexia de criminalizar a pobreza e sementar odio en contextos de exclusión e abandono institucional.