Gentrificación
Inês Branco, de Direito à Cidade: “Imos ficar cun logo moi bonito, pero sen xente”

Conversamos con Direito à Cidade, colectivo creado no Porto para reivindicar políticas que poñan freo á turistificación e á especulación da cidade.

Direito cidade
Foto: Direito à Cidade

Estivemos no Porto falando con Direito à Cidade, colectivo cidadá que reivindica o dereito á vivenda. A cidade leva uns anos sendo atacada por unha turistificación excluínte, unha burbulla do alugueiro enorme e unha perda evidente da súa identidade. Quedamos para falar de todo isto con Inês Branco, de Direito à Cidade,  preguntarlle polas ameazas de propietarios para desaloxar edificios e da oposición á xentrificación desde a sociedade civil.


Como mudou Porto nos últimos anos?
Nos últimos cinco anos mudou dunha forma dramática para quen vive aquí. Pero máis que mudar está baleirándose, como a zona da Ribeira, unha das zonas tradicionais que eran a esencia da cidade e agora é un lugar turístico onde a media ducia de residentes que resisten están a ser expulsados. Outro dos problemas é a destrución do comercio tradicional. Moita da xente que naceu aquí é expulsada, sobre todo as persoas de máis idade e a persoas que non se poden permitir os prezos actuais. Aínda que a lei protexe máis aos maiores de 65, moito ten que mudar a lei para protexer como debe ao que arrenda.

“Agora Porto interesa, pero de aquí a uns anos pode deixar de interesar e cando iso aconteza, imos ter unha cidade pantasma.”

O turismo é moi bo para a cidade. Queremos que nos visiten, Direito à Cidade non vai contra o turismo, pero esta é unha cidade que se está convertendo nunha cidade totalmente destinada ao turismo. Todo é para estranxeiros.

Como de difícil é alugar no Porto?  
O problema nunha cidade como esta é que moita xente non consegue pagar o aluguer co salario mínimo. O salario non aumentou, e non pode ser que un salario sexa de 630 euros e alugar unha casa custe 700. É unha matemática simple. E xa non afecta só ao casco histórico. Cando hai dous anos comezamos con Direito à Cidade o problema era no centro histórico pero agora é un problema de toda a cidade e mesmo aos municipios veciños. Todo o que está cerca da liña de metro disparou o prezo e xa non é asumible para quen traballa no Porto.

direito cidade 2
Foto: Direito à cidade
Quen traballa no Porto non ten traballos millonarios; quen fai a cidade son as persoas do Porto e as traballadoras. Por iso apareceu a asociación, porque consideramos que teñen dereito á cidade. Porto debería existir para que os domingos os habitantes da cidade a desfruten pero non é iso o que acontece.

Polo que vemos, aquí hai unha maior especulación inmobiliaria que en Galiza. É así?
A especulación inmobiliaria existe tanto na venda como no aluguer dos inmobles. Os edificios véndense pero quedan baleiros. Eu recordo un piso en fronte de onde eu vivía (porque eu tamén fun despexada dese piso do casco histórico) que estivo en obras e despois estivo dous anos baleiro. Non investiron no piso para que quedase baleiro se non que estaba a ser vendido duns a outros. Iso é especulación, o prezo sube e é vendido de amigo a amigo. A nosa cidade ten unha lista de espera enorme para habitación social (pública) e hai pisos usados para especular.

No alugueiro hai moitos problemas como -pon como exemplo- un matrimonio novo que busca un piso dunha habitación, que chega a un apartamento que é caro pero conseguen pagar con moito esforzo. Chegan e din que poden pagar 400 ou 500, pero despois pode chegar unha persoa que di: “eu alugo isto por 1000 se me deixas uns cuartos para aloxamento local (aloxamentos turísticos)”.

“Unha persoa morreu nun edificio -agora está sendo investigado- nun incendio. Xa estaban a ser ameazados desde hai tempo de que, ou saían, ou prendíanlle lume á casa. E foi o que fixeron.”

Isto é un problema porque acábase convertendo nunha subasta, e agora acontece tamén no arrendamento. Ás veces chegas a unha casa que pensas que ten un prezo fixado e descobres que non. Isto acontece na zona vella porque hai persoas que son capaces de dar o dobre do que indicaba o prezo inicial. E a rendibilidade da casa queda para fins turísticos.


É dicir, que a vivenda se pensa como un negocio, non coma dereito.
Nós fixemos manifestacións e unha das nosas reivindicacións principais era que se suspendesen as licenzas para hoteis e aloxamentos turísticos. O problema é que a vivenda non pode ser controlada só polo municipio, é un dereito constitucional que debería garantir o Estado. Xa sexa con arrendamentos controlados, con vivenda social... Aínda que na zona do Porto non é só esta a solución, xa que ata unha persoa que gaña ben non atopa como arrendar unha casa porque os prezos son desorbitados.

Outros problemas da cidade son a perda de identidade e tamén o futuro, porque agora Porto interesa, pero de aquí a uns anos pode deixar de interesar e cando iso aconteza, imos ter unha cidade fantasma. E chea de estranxeiros, que é o que están a facer cos edificios. Dividen os edificios en moitos cuartos para aumentar o lucro, e aí xa non van poder vivir familias. Nós queremos unha cidade para as familias, con espazos verdes, con asociacionismo, onde a xente poida ir adestrar preto de casa... Pero no canto diso estase a transformar nunha cidade que non está a ser pensada para que as familias a vivan.

Limos tamén que son habituais as ameazas e ‘suxerencias’ para abandonar as, e mesmo incendios para forzar desaloxos, non?
Nós xa tivemos un caso na cidade do Porto que pasou da ameaza. Unha persoa morreu nun edificio, agora está sendo investigado, nun incendio. Xa estaban a ser ameazados desde hai tempo de que, ou saían, ou prendíanlle lume á casa. E foi o que fixeron. 

Isto serviu tamén para moitas outras cousas. Na Ribeira hai moitos casos de presión e ameaza, sobre todo cara as persoas máis vellas. Que se non saes, que se hai un incendio... Dicirlle isto a xente maior, soa e con dificultades para camiñar é gravísimo. Alén diso hai desde anos un asedio moi forte, con cartas nas casas da zona vella en buzóns de ‘queres vender a túa casa?’ Tamén caseiros que intentan facer novos contratos a persoas maiores para poder alterar o contrato e teñan máis facilidade no desaloxo.

Que fan as administracións ao respecto?
O problema é que o Estado non está a tomar medidas a altura do que é necesario para esta situación. E temos un alcalde que leva moito tempo dicindo sen vergoña que non hai un problema de vivenda na cidade do Porto e que ten unha política moi clara, de transformar a cidade do Porto nunha marca. Agora temos un logotipo. O problema da marca é que unha cidade como Porto, que é moi característica son as persoas. Imos ficar cun logo moi bonito pero sen xente aquí. E cando isto quede sen xente sinceramente vai ser un sitio como outro calquera. Non vai ser Porto.

“Queremos mandar a nosa solidariedade a todas as persoas de cidades como Santiago e outros espazos turísticos da Galiza que con certeza saben o que nós estamos a sentir aquí. O problema é o mesmo e a loita tamén.”

Xa rematando, cóntanos como comezastes co colectivo. Houbo apoio social?
Xuntámonos un grupo de amigos máis ou menos da mesma idade. Todos co mesmo problema para alugar. A idea inicial foi facer un encontro aberto e aí decidir que facer. Tivo unha participación moi grande, máis de 100 persoas e sen facer grandes mobilizacións, foi nun bar do centro histórico. Apareceu xente de todas as idades e de todas partes da cidade, e todos tiñan un problema común: todos sentiron a necesidade de facer algo co que estaba acontecendo na cidade, de facer algo na rúa. E así fixemos dúas manifestacións, debates... Agora estamos pensando un debate para incidir en que o Estado ten que garantir o dereito a vivenda e non o está a facer. Queremos sacar as persoas á rúa outra vez e sabemos que isto non se resolve dun día para outro, temos que traballar moito pero temos moita vontade.

Recomendarías este exemplo de asociacionismo noutras cidades cun problema semellante? En Galiza, por exemplo.
Hai moitas cidades que sufren este problema. En Portugal o caso máis avanzado é Lisboa, que leva moitos máis anos de turismo agresivo que Porto, o que pasa é que en Porto foi moi rápido e chegamos a unha escala moi ‘heavy’ de presión turística. Queremos mandar a nosa solidariedade a todas as persoas de cidades como Santiago e outros espazos turísticos da Galiza que con certeza saben o que nós estamos a sentir aquí. O problema é o mesmo e a loita tamén é a mesma.

Gentrificación
‘Fóra’: Historias de xentrificación
VV.AA.
Persoas afectadas explican como viven un proceso de transformación no que foron ignoradas.
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Energía
Península ibérica Apagón masivo en toda España: “entre 6 y 10 horas” para restituir la energía en todo el territorio, según REE
El cero eléctrico de origen desconocido afecta a la España peninsular, Andorra y Portugal desde las 12.38 de este 28 de abril. Parte del Gobierno está reunido en la sede de Red Eléctrica. El Ejecutivo ha convocado el Consejo de Seguridad Nacional.
A Catapulta
A Catapulta O mapa afectivo conectado a través da poesía
O poeta, escritor e dinamizador Tiago Alves visita A Catapulta e reflexiona sobre as conexións na lusofonía
Macrogranjas
Maltrato animal Retiran el sello de bienestar animal a la granja vinculada a Mercadona donde ocurrió una “masacre” de pollos
La propietaria de la instalación, Lusiaves, ha perdido la certificación catalana de bienestar animal Welfair. Tras las difusión de imágenes de la “masacre”, plantilla actual y pasada de la empresa aseguró que eran prácticas “recurrentes”.
#44524
11/12/2019 21:08

Bravo! Temos moitos exemplos moi preto, non só Barcelona, para que nos vexamos reflexadas as Compostelanas, cunha terrible presión agresiva de turismo masivo.

1
0
Galicia
Galicia A Xunta aprobou a celulosa de Altri argumentando que a súa cheminea de 75 metros sería “icónica”
O Informe de Patrimonio Cultural, favorable á multinacional, emitiuse con base en dúas encargas externas, contratadas e pagadas pola empresa ao ex presidente e ao actual tesoureiro de Icomos-España.
Industria armamentística
Genocidio Las relaciones armamentísticas de España e Israel han sido “más lucrativas que nunca” desde octubre de 2023
Un informe del Centre Delàs señala diferencias significativas en las armas que España dice que ha vendido a Israel y las que Israel registra. Las empresas israelíes han firmado 46 contratos con las administraciones por más de mil millones.
Comunidad de Madrid
Luis A. Ruiz Casero “Durante la transición la cárcel de Carabanchel albergó a más presos que en algunos años del franquismo”
De los presos franquistas que construyeron el penal, pasando por los que fueron fusilados, hasta los revolucionarios que pusieron patas arriba el centro penitenciario con iniciativas como la COPEL, Luis A. Ruiz Casero ofrece en 'Carabanchel. La estrella de la muerte del franquismo', un documentado homenaje a las luchas de las personas internas.

Últimas

Tribuna
Tribuna Para acabar de una vez con las nucleares: sobre el último intento de prolongar la vida de las centrales
Los voceros de la nuclear han encontrado la oportunidad ideal para difundir sus bulos con el apagón del 28 de abril. Quieren generar polémica para mantener operativa una infraestructura innecesaria, peligrosa y que genera residuos incontrolables.
Análisis
Análisis ¿Existe una identidad europea?
El 9 de mayo se celebra el “día de Europa”, que conmemora la paz y la unidad en el continente y que coincide con la declaración presentada en 1950 por Robert Schuman que sentó las bases de la cooperación europea. Pero, ¿qué es Europa realmente?
Estados Unidos
Libertad de expresión Canadá recomienda al profesorado LGTBQ+ o crítico con Trump no viajar a Estados Unidos
Una circular de la Asociación Canadiense de Profesores Universitarios (CAUT) recomienda “encarecidamente” que el personal académico viaje a los EEUU “solo si es esencial y necesario”.
Más noticias
El Salto Radio
El Salto Radio Malismo
Hacerse el “malote” aporta beneficios: entrevista con Mauro Entrialgo, autor de Malismo, un ensayo sobre los mecanismos de ostentación del mal
Madrid
Madrid El grito de ‘Altri Non!’ llega al Congreso de los Diputados
La Plataforma Ulloa Viva y organizaciones ecologistas exigen directamente al Gobierno español que rechace subvencionar el proyecto de la macrofábrica de celulosa y que respete la voluntad del pueblo gallego.
Sanidad
GENOCIDIO EN GAZA 200 trabajadoras del Hospital de Cruces piden vetar los fármacos de Teva Pharm
Las profesionales sanitarias registraron el pasado 2 de mayo una petición ante la Dirección de Osakidetza para exigir la retirada inmediata de todos los productos de la farmacéutica israelí.
Libertad de expresión
Libertad de expresión La Justicia da la razón al humorista Héctor de Miguel, Quequé, frente a la denuncia de Abogados Cristianos
La Audiencia Provincial de Madrid estima el recurso de apelación presentado por Héctor de Miguel, imputado por unas declaraciones tras una denuncia de Abogados Cristianos.

Recomendadas

Laboral
Laboral Coidar sen dereitos: a loita das traballadoras nas residencias privadas de Galiza
Sen tempo nin medios para ofrecer uns coidados axeitados, alertan dunha situación insostible nos centros e denuncian a privatización dun servizo a costa do benestar das persoas maiores e dependentes.
Pensamiento
Lola Olufemi “No me atraen las utopías lejanas, estoy más interesada en el ahora”
La escritora e investigadora británica Lola Olufemi trabaja desde la certeza de que el presente no es una jaula, desde la confianza en que viviremos cosas diferentes aunque no se sepa exactamente de qué tipo van a ser.
Catalunya
Acción directa Las Sublevaciones de la Tierra francesas llegan a Catalunya: “Necesitamos una forma nueva de luchar”
Una acampada de tres días y una acción simbólica han sido el pistoletazo de salida de Revoltes de la Terra. La organización ha sido capaz de unir a ecologistas de campo, de ciudad y campesinado en una dinámica de lucha “nueva”.