Universidad
Un grao menos, mais nin un paso atrás

“As Humanidades nas tres universidades galegas sufrimos do mesmo mal, somos regados co mesmo pesticida. Chámase Decreto 222/2011. É un pesticida destinado a eliminar plantas de pensamento crítico. O seu compoñente activo é a lei do mercado liberalizado. Efecto primario: con menos de 50 clientes por ano extermínante por seres custoso. Ofreces unha formación importante? Xa hai universidades privadas que lle porán un parche”. Con esas palabras o “Chamamento á defensa das humanidades” proclamouse o pasado novembro no salón de actos da Universidade de Vigo, logo de que fora coñecida a posíbel disolución do grao en “Ciencias da linguaxe e estudos literarios”, feito que evidenciou a precarización do ensino público.

Indiferente ás protestas, a Consellería está a pedir á facultade unha nova proposta de grao para modificar estruturalmente o grao en Ciencias da Linguaxe.

No medio dun cisma entre as profesoras que apoian a defensa do grao e as que prefiren que se disolva noutros como Linguas estranxeiras, os estudantes foron ignorados pola universidade. Por iso mesmo, alumnado dos tres graos da Facultade de Filoloxía e Tradución organizáronse para construír unha resposta común e que a súa postura tivera máis posibilidades de ser tomada en conta.

“Desde un primeiro momento o alumnado posiciónase en contra dunha medida que só tiña en conta a rentabilidade monetaria dun grao. Non se tiña nada mais en conta, nin calidade do ensino, nin a interese dos alumnos, nin os contidos do grao... Aínda maior foi a nosa indignación cando botamos un ollo ao decreto e vemos que ten apartados puramente contraditorios. Por exemplo, nel afírmase a atención sobre as características socioeconómicas, demográficas, culturais e científico-educativas da sociedade galega e despois establécese o sistema de cotas de alumnado. O decrecemento poboacional galego, a emigración xuvenil e os continuos ataques artellados desde o capital contra os ámbitos humanísticos por seren estes os menos produtivos para o sistema, fan case imposible que estas cotas se cumpran”, comenta Marinha Paradelo Veiga, unha das integrantes do colectivo de alumnas En defensa das humanidades.

Indiferente ás voces do profesorado e alumnado que se manifestaron, a Consellería de Educación da Xunta está agora mesmo a pedir á facultade unha nova proposta de grao para modificar estruturalmente o grao en Ciencias da Linguaxe. “Temos un grao totalmente único que nos mandan pechar e cambiar por outro. Preséntase unha proposta de grao en filoloxía e a Xunta argumenta que é parecida a outros graos. Non ten nin pés nin cabeza. Nos reincidimos en que o noso grao oferta contidos únicos no ámbito humanístico que non é posible cursar noutra universidade pública de España e que por isto non debemos deixar que se peche”, explica Marinha.

Emerxencia

“Este novo curso chegamos coas pilas cargadas e comezamos a movernos por redes con forza, a facer mesas informativas e a conseguir que máis alumnado se achegase ás asembleas abertas. A maioría destas estratexias foron moi positivas pero aínda así mobilizar ao propio alumnado da facultade segue sendo unha tarefa pendente; que o alumnado entenda a loita estudantil como unha ferramenta necesaria e útil é difícil”, expón a integrante do colectivo.

“As Humanidades nas tres universidades galegas sufrimos do mesmo mal, somos regados co mesmo pesticida. Chámase Decreto 222/2011.”

Como as accións, tanto do profesorado como do estudantado, non tiveron maior repercusión se optou por invitar á comunidade da facultade a “un certo grao de rebeldía e desobediencia”, como fora mencionado no chamamento inicial.

Así, a primeira acción do colectivo En defensa das humanidades foi acompañar un cartaz na entrada principal da facultade —nel deixaban claro a particular emerxencia no sistema educativo galego— cun boneco aforcado que se podía ler na cabeza “Decreto 222/2011”, e no peito: Humanidades.

No entanto, o decano pediu aos estudantes esa mesma tarde que retiraran o boneco sen ningunha xustificación. Marinha conta que o colectivo decidiu colocar o boneco ao lado do cartaz “porque consideramos que a ocupación e intervención sobre o espazo público é un dereito do alumnado e unha ferramenta máis coa que contamos. Tamén intentamos desa maneira interpelar ao estudantado e romper o clima de pacifismo que imperaba no centro de estudo. Na facultade están a pasar cousas graves e o alumnado estase posicionando publicamente cada vez que pode. Como estudantes, mediante a vía institucional en órganos como a xunta de facultade pouco máis que tomar a palabra podemos facer. A nosa representación nestes espazos é mínima”.
O colectivo de Estudantes en defensa das Humanidades non dá por perdida a loita pese a esta nova disolución dun grao de humanidades. Consideran imprescindíbel seguir sinalando estas situacións para que a sociedade entenda a importancia das humamidades para que exista un pensamento crítico en momentos de crises sociais e ecolóxicas.

“Mobilizar ao propio alumnado da facultade segue sendo unha tarefa pendente; que o alumnado entenda a loita estudantil como unha ferramenta necesaria e útil é difícil”

“Agora mesmo estamos buscando establecer relacións coas organizacións estudantís galegas. Entendimos que a nosa resposta como alumnado non ía seguir a vía institucional, aínda que animemos ao estudantado a participar nos órganos universitarios e a exercer os seus dereitos como alumnado. Nós imos seguir traballando facendo mesas informativas, cartaces, faixas e non descartamos facer algunha mobilización. Defender as humanidades e o ensino público, galego e de calidade é cara onde encamiñaremos todos os pasos que deamos, por pequenos que sexan”, conclúe Marinha.