Migración
A Soneira alén dos Alpes

Galiza é un país migrante, mais as mulleres galegas sempre foron esquecidas. Suíza foi o destino de moitas migrantes da Terra de Soneira ás que por fin se lles deu voz. Carmen V. Valiña homenaxéaas no seu novo libro: Elas, as emigrantes. Mulheres de Terra de Soneira na Suíça.

Carmen V. Valiña soneira
Carmen V. Valiña e o seu libro sobre as mulleres migradas da Terra de Soneira a Suíza. Pablo Santiago

Non se pode falar de Vimianzo, Zas e Camariñas sen falar de Suíza. Por que? Esta é a mesma pregunta que se fixo Carmen V. Valiña desde que de cativa escoitaba a persoas falar alemán e francés na tenda da súa nai cando non querían que as entendesen. Esta nativa de Baio, investigadora e directora da escola de feminismos alternativos Periféricas, ven de publicar o libro Elas, as emigrantes. Mulheres da Terra de Soneira na Suíça, un estudo que fala non só da conexión destes dous recunchos do mundo que poderían parecer case opostos, senón que ademais dá resposta a outra pregunta que semella case un segredo: “E logo, as mulleres tamén emigran?”.

Carmen V. Valiña explica que ata finais do século XX os estudos de migración tomaban ao home como modelo, obviando á muller ou dándolle status de mero accesorio: “O propio concepto ‘migrante’ só facía referencia ao home e cando aparecían as mulleres era en calidade de esposas ou ‘fillas de’”. No prólogo explícase a importancia da perspectiva de xénero no estudo: “A leitura de género é imprescindível para começar a perceber aquelas decisões tomadas no individual e que afetam no coletivo: quais sao as motivações que tem mulheres e homens, que condicionantes empurram a migrar, o peso dos papéis atribuídos ao género”. Non atender a esta perspectiva, segundo Carmen Valiña, significa “deixar de lado como convive a metade da população com este fenómeno tao quotidiano no contexto galego”.

ESTUDO DAS VAGAS MIGRATORIAS DO FRANQUISMO E POST 2008

O libro recolle experiencias específicas de oito mulleres emigradas desde Terra de Soneira a Suíza nos últimos 15 anos de ditadura franquista e a partir da vaga migratoria de 2008, por mor da crise económica. Algunhas diferencias: nos anos 60 e 70, as mulleres emigradas carecían de formación e a súa motivación era ‘facer cartos’. En 2008, Skype e os voos low cost reduciron a distancia entre Suíza e a Terra de Soneira.

Valiña: “Nas dúas vagas migratorias as mulleres traballan en sectores feminizados, como a hostelería ou os coidados. Aínda que hai unha diferencia de formación moi grande, ao chegar alí acaban traballando nos mesmos sectores.”

Por outra banda, nesta vaga migratoria as mulleres marchaban despois de rematar os seus estudos superiores e o aforro non era a única finalidade da migración. Malia este contexto, evidentemente máis amable en comparación co franquismo, aparecen varias cuestións rechamantes: “Nas dúas vagas migratorias as mulleres traballan en sectores feminizados, como a hostelería ou os coidados. Aínda que hai unha diferencia de formación moi grande, ao chegar alí acaban traballando nos mesmos sectores”, destaca a autora.

Outra das conclusións inesperadas é, que ao ter hoxe a muller unha maior liberdade, as migrantes emprenderían proxectos migratorios persoais, mais nada máis lonxe: “Case todas as mulleres entrevistadas marcharon cos seus homes e se instalaron nas cidades onde eles ían traballar e xeralmente seguíronos”. Preguntadas as propias entrevistadas polas outras mulleres que migraban soas, a maioría delas “crían que eran moi valentes por facelo. Unha delas apuntaba á presión social que se segue exercendo en orixe con respecto a que unha muller viaxase soa”. Para Carmen Valiña, esta realidade fai interesante a comparación con outras zonas de Galiza.

O ‘Mito do retorno’

Cando pensamos na figura do migrante galego retornado, sempre se nos vén a cabeza un home. Pero non un home calquera: un home feito a si mesmo, traballador, que foi quen de deixar a morriña atrás e que se partiu o lombo para voltar a Galiza e proporcionarlle unha vida mellor á súa familia. Aínda que hai parte de verdade, tamén hai moito de mito e de novo, esquecemento cara as mulleres.

“Varias delas arrepíntense de volver porque a situación que atopan en Galiza é moito máis complexa da que tiñan en Suíza e que alí tiñan unhas oportunidades que aquí non teñen. Hai unha delas que di que de telo sabido non tería volto.”

En moitos casos, a vida alá non foi tan horrible nin a volta tan perfecta, sobre todo para moitas mulleres como as da Terra de Soneira, que atoparon en Suíza un espazo de liberdade e certa independencia, algo do que carecían na Galiza do franquismo: “Varias delas arrepíntense de volver porque a situación que atopan en Galiza é moito máis complexa da que tiñan en Suíza e que alí tiñan unhas oportunidades que aquí non teñen. Hai unha delas que di que de telo sabido non tería volto”, explica Carmen Valiña. Outro caso desmitificador é o de Fina, emigrada na súa infancia e criada en Suíza, que tras volver a Galiza crendo que xa podía garantirlles unha vida mellor ás súas fillas —mesmo construír unha casa— tivo que volver migrar pola crise de 2008. A autora cóntanos que “con esa migración conseguiu pagar a universidade das fillas pero unha delas tivo que marchar a Alemaña. Malia que ela non quería reemigrar e quería evitar que as fillas migrasen, isto acabou sucedendo”.

“Para os suízos nunca chegaron a ser suízos pero aquí sempre as chamábamos as suízas. Cando retornan, non son xa de ningunha parte.”

No caso das mulleres que voltaban con máis de 50 anos, o retorno era aínda máis difícil pola dificultade de atopar un traballo. A isto sumábaselle a volta a unha terra diferente á que deixaran, xa que en moitos casos a súa estancia duraba décadas: “Para os suízos nunca chegaron a ser suízos pero aquí sempre as chamábamos as suízas. Cando retornan, non son xa de ningunha parte”.

Non hai mal que mil anos dure. Cousas do karma ou como recompensa á boa vontade, as investigacións feitas con cariño —e tamén rigor— poden servir de homenaxe a persoas que poucas veces foron escoitadas. Carmen Valiña explica que “en moitos casos era como unha terapia porque eran historias que non tiveran a oportunidade de compartir con moita xente” e que a migración lles aportou “unha conciencia de xénero bastante clara”.

“Os melhores anos da nossa vida”

Como explica Carmen no libro, a migración para estas mulleres foi “um parêntese “consentido” pelos pares e as famílias porque ía em favor da acumulação monetária que justificava a própria emigração”. Pero por sorte non todo foi facer cartos. Estas mulleres, hoxe xa maiores, terán sempre un recordo ao que volver cun sorriso; de cando fixeron vida en Suíza e foron persoas libres cun traballo, ocio e unha vida lonxe dun réxime que as oprimía. Ben de seguro recomendarán ás súas netas ou sobriñas que viaxen, sabedoras de que ser muller non debe impedirlles facer o que lles pete. Para elas foi Suíza pero podería ser calquera parte do mundo, pero tocoulles nacer na Terra de Soneira e sexa polo que sexa, o destino estaba escrito. Cousas curiosas que ten a vida nas que tampouco cómpre afondar máis. 

Entrevista
Nesta ligazón podes ver o programa Retrincos que as compañeiras de Nós Televisión lle adicaron a Carmen V. Valiña.

 


Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra na túa conta.

Relacionadas

Senegal
Migraciones El mito de la migración ordenada: la denegación de visados por el Consulado de España en Dakar
Maltrato institucional. Estas dos palabras son las más escuchadas cuando se pregunta a personas descontentas con el Consulado de España en Dakar. Cada vez más personas denuncian denegación de visados que no consideran justificados.
Almería
Derechos Humanos Junto al mar de plástico: más de 7.000 personas viven sin derechos en los asentamientos de Almería
Miles de trabajadoras y trabajadores que sostienen la agroindustria almeriense se someten diariamente a la vulneración de sus derechos básicos, abusos laborales y a pagar hasta 4.000 euros por un contrato de trabajo
Galicia
Galicia A Xunta aprobou a celulosa de Altri argumentando que a súa cheminea de 75 metros sería “icónica”
O Informe de Patrimonio Cultural, favorable á multinacional, emitiuse con base en dúas encargas externas, contratadas e pagadas pola empresa ao ex presidente e ao actual tesoureiro de Icomos-España.
Estados Unidos
Libertad de expresión Canadá recomienda a profesores LGTBQ+ o críticos con Trump no viajar a Estados Unidos
Una circular de la Asociación Canadiense de Profesores Universitarios (CAUT) recomienda “encarecidamente” que el personal académico viaje a los EEUU “solo si es esencial y necesario”.
República Dominicana
República Dominicana El Gobierno de Abinader desafía a la ONU expulsando mujeres embarazadas y recién paridas desde los hospitales
La campaña contra las migrantes haitianas del Gobierno de República Dominicana ha llegado a las maternidades. Decenas de mujeres embarazadas o con sus bebés en brazos han sufrido esta política.
Catalunya
Acción directa Las Sublevaciones de la Tierra francesas llegan a Catalunya: “Necesitamos una forma nueva de luchar”
Una acampada de tres días y una acción simbólica han sido el pistoletazo de salida de Revoltes de la Terra. La organización ha sido capaz de unir a ecologistas de campo, de ciudad y campesinado en una dinámica de lucha “nueva”.

Últimas

Música
Música E150, a mil por hora en este matadero
Vuelve, por cuatro noches, la zapatilla hardcore del mítico grupo catalán.
Reducción de jornada
Trabajo El Gobierno aprueba el proyecto de ley para reducir la jornada laboral a 37,5 horas
La norma pasará al Congreso donde no cuenta con los apoyos necesarios de todos los socios de Gobierno, por lo que la Ministra de Trabajo ha apelado a la responsabilidad del Partido Popular para que esta nueva jornada laboral salga adelante.
Ley de Extranjería
El Salto Radio El laberinto de la ley de extranjería y la ILP Regularización Ya
La abogada antirracista Florencia Brizuela y la escritora Vivi Alfonsín cuestionan la existencia de la Ley de Extranjería y analizamos en qué punto está la ILP que regularizaría a 500.000 personas.
Más noticias
Opinión
Opinión Covid-19, año uno: balance de una pesadilla autoritaria y de una gestión fracasada
VV.AA.
El autoritarismo con que se ha afrontado la epidemia actual no tiene una justificación sanitaria y la historia nos muestra que en nombre del derecho de emergencia se han dado graves abusos de poder y de restricciones de derechos.
Israel
Israel Netanyahu acelera los planes de ocupación total de una Gaza diezmada por el hambre
El ejército israelí quiere movilizar a 30.000 reservistas para una nueva expansión de la ofensiva sobre Gaza. Las organizaciones dependientes de la ONU alertan de la hambruna y las enfermedades en un enclave en el que escasea el agua potable.
LGTBIAQ+
Extrema derecha “Todo por ser un hombre trans”: la pesadilla de un estudiante transgénero que quería estudiar en Berkeley
Este estudiante chocó contra las políticas tránsfobas de Donald Trump. Pese a los repetidos intentos, no pudo llegar a disfrutar de una beca en la prestigiosa Universidad de Berkeley que ya había sido concedida.
Comunidad de Madrid
Comunidad de Madrid Madres organizadas contra los arrancamientos piden una reunión con Infancia
Pamela L.C. ve a su bebé dos horas a la semana después de que se lo retiraran dos días después de su nacimiento. Ella y otras madres han decidido organizarse para pedir medidas que frenen los arrancamientos.

Recomendadas

Laboral
Laboral Coidar sen dereitos: a loita das traballadoras nas residencias privadas de Galiza
Sen tempo nin medios para ofrecer uns coidados axeitados, alertan dunha situación insostible nos centros e denuncian a privatización dun servizo a costa do benestar das persoas maiores e dependentes.
Alemania
Alemania Ines Schwerdtner: “Los conservadores tienen esta estrategia de normalizar la AfD, pero eso ha salido muy mal”
De profesión periodista, Ines Schwerdtner ha sido una de las responsables del ascenso de Die Linke, un partido que pasó de no aparecer en las encuestas a superar el 8% en las elecciones de febrero.